Sırlar ile dolu bir elma ağacındaki salıncak ile göğe kanatlanıyordu Lila.
İleri, geri.. İleri geri..
Sahilden gelen sıcak meltem saçlarını okşarken özgürlük kollarının altında ahenk ile dans ediyordu.
Sağa, sola.. Sağa, sola..
O bu ritimde kaybolmuşken, elinde gümüş bir şarap kadehi ile bahçe çitinden bir adam atladı içeriye.
Bu adama karşı, içinde sebebini bilmediği bir nefret vardı. Adama dikti bakışlarını.
" Bu salıncağın sana güç verdiğini düşünüyorsun değil mi Lila?" kızın tepkisini görebilmek için gözlerini ondan ayırmıyordu adam.
Kız salıncağını yavaşlattı ve sadece adama bakmak ile yetindi.
" Sana gerçek gücün ne olduğunu göstersem, benimle barış anlaşması imzalamaya ne dersin?" adam kızın gözlerindeki nefreti görüyordu.
Kız onayladı.
" Güç" dedi adam " Bu salıncakta değil, bu ağacın ta kendisinde." Bir elma kopardı ağaçtan ve dilimleyerek elindeki boş kadehin içine yerleştirdi.
"Bu bir sevgi ağacı Lila. Güç sevginin kendisidir." sonra elindeki kadehi işaret etti " Bu da sevginin anahtarı..". Adam kadehi kıza uzatarak gülümsedi "Gücü istiyor musun? Hadi al onu Lila..".
