Obvious (GXG COMPLETED)

Chapter 7

Ariane's POV:

Nasa labas pa rin ako ng classroom, waiting for Lauren.

10minutes left, mag uumpisa na ang klase bat wala pa rin sya hanggang ngayon?

Nagpalinga linga ako sa paligid,
natanaw ko mula sa malayo si Ate nag lalakad papunta ata sa classroom nila. Pero napansin kong napalingon sya sa likod nya, kaya tinignan ko kung sino ang tinitignan nito.

It was Lauren, yung taong kanina ko pa inaantay.

They were talking, himala ata at nakikipag usap si Ate. Madalas kasi isang tanong isang sagot lang to kung makipag usap sa mga kapwa namin studyante. Maging si Lauren pansin ko rin kasi di sya ganun kadaldal kapag kasama namin si Ate, nauutal pa nga to kapag kausap nya ito. Kaya nakakapagtaka talaga ngayon, ano kaya ang pinag uusapan nila?

Its seems like Lauren is smiling, napataas rin ang kilay ko ng mapansing nakangiti rin si Ate.

So weird.

Yung totoo weird ang dating sakin nun, knowing Ate kaya ito nabansagan bilang Cold Hearted Gorgeous. Dahil puro cold expression ang makikita ng karamihan sa kanya, halos ayaw ngumiti. Ngingiti man ito pero sobrang tipid lang.

Nah! What am I thinking? Much better nga diba na maging malapit sila sa isa't isa, para mag karon rin ng other friends si Ate.

I sighed.

Nag decide na akong pumasok sa classroom, sana di sya malate. Terror pa naman ang prof namin ngayon.

Nagbasa na lamang ako ng libro, maya-maya lang ay napansin ko mula sa peripheral vision ko ang pag pasok ni Lauren.

I don't know but I choose na wag syang pansinin.

Umupo ito sa tabi ko, di ako umimik.

"Good morning..." saad nito. Tingin ko naman sakin nya sinabi yun since sakin sya nakaharap.

"Yeah. Morning." tipid kong sagot, ng di man lang tumitingin sa direksyon nya.

"Mukhang seryoso ka talaga dyan sa binabasa mo ahh..." saad nito.

"Just a bit."

Arg! This is so frustrating. Why Am I acting like this?

Isinara ko ang libro, bumuntong hininga ng malalim at tinignan sya.

"What are you and Ate talking about?" I suddenly ask.

Fudge! Why do I have to ask that question?! Baka isipin naman nyang napaka chismosa ko.

"Darn! Just forget it." bawi ko agad sa sinabi ko.

Nakataas ang kilay nito at mukhang sira ulong nakangiti.

"Whats so funny?!" I asked.

Lumingo-lingo lang ito. But still has that irritating smile on her face.

I just mentally rolled my eye.

"Nagpapasalamat lang po ako sa kanya, tungkol sa nangyari kagabi." nakangiti nitong sagot.

"What about last night?" kunot noo kong tanong.

"Hmmm... mahabang kwento." sagot nito na may alanganing ngiti.

"Fine, kung ayaw mong sabihin." inis kong sagot.

Di na ko umimik. Itinuon ko uli ang sarili ko sa pag babasa ng libro.

Asar!

"Guys!! absent raw si Sir Terror ngayon!" sigaw ng isa naming kaklase.

Natuwa naman ang iba kong mga kaklase.