Günlerden cumartesi idi.. Gül hemen sabahı mutlu bir yüzle, tebessümle yataktan kalktı. Elini, yüzünü yıkadı. Ve hemen aşağıya indi.. Annesi harika bir kahvaltı hazırlamıştı. Ve Gül;
-Günaydın, annelerin balı.. (öperek) Annesi;
-Günaydın, güzeller güzeli kızım.. Gül;
-Oofff, ne harika bir masa yaa..
-Hahah otur bakalım hadi ye bakalım. Ve babası gelir..
-Of, of, of ne güzel kahvaltı, ne kadar güzel bir gün.. Cıvıl cıvıl... Gül;
-Günaydınn babacımmm... Babası;
-Günaydın prensesim. Annesi;
-Günaydın kocacım.. Babası;
-Günaydın, güzeller güzeli karım.. Diyerek kahvaltılarına başlarlar..
Ve Gül;
-Ellerine sağlık annecim.. Annesi;
-Afiyet olsun kızım benim. Babası;
-Afiyet olsun kızım. Ve Gül hemen dışarı çıkmaya koyulurken Babası;
-Nereye gidiyorsun bakalım?
-Eea dışarı baba, hava alcam da.. babası;
-Iyi bakalım.. Ve hemen Gül gider.. Bakar ki o çocuk hemen görmezden gelerek hızlı adımlarla giderek Tarık'a hızlı bir şekilde çarpar.. Gül;
-Ohhaaaaaa yavaşşş..!!! Ee tabı Gül yere düşer ve eli çizilir.. Tarık;
-Ne diyosun ya sen bana çarptın..! Gül;
-Ahh elim, elim çok acıyo.. Tarık;
-Bir bakayım. Der ve Tarık, Gül'ün eline bakar.. Ve o sırada o anda..!! Birbirlerine aşık olurlar.. Ve kalpleri hızla çarpıyordu..! Tarık,
-Pardon o zaman. Der. Gül;
-Uuff sorun değil. Der. Tarık onun elini hiç birakmaz.. Gül;
-Artık elimi alabilir miyim? Tarık;
-Pardon..!! Der. Gül;
-Adın neydi senin?? Tarık;
-Adım Tarık, ee, şşeyy, mm.. 0530******* benim numaram birşey olursa ararsın.. Gül;
-Peki.. der ve evine hızlıca döner.. Ve arkasından Tarık öylece bakar ve Gül, bi defa arkasına bakıp, el sallar ve Tarık'da ona eşlik eder ve hemen eve girer....
