Geçmişin Karanlığı

Saçlarıma el atıp düzenlemekteyken bunun aptalca olduğunu farketmem uzun sürmedi . Bu haldeyken nasıl göründüğümün pek bir önemi yoktu aynı zamanda babamın hala hayatta olup olmadığı hakkında endişelerim vardı bunu yanlızca karşımda duran Baran denilen heriften öğrenebilirdim.
Tek bir noktaya gözlerimi dikmiş gözyaşlarıma engel olarak güçlü görünmeye çalışıyordum .
Feride: ona ne oldu hala hayatta mı?
Baran: Babandan mı bahsediyorsun? gerçekten mi? Onun hala hayatta olabileceğinimi düşünüyordun( alaycı bir kahkahayla)
Baran: ailenden geriye bir tek sen kaldın ama maalsef bu pek uzun sürmeyecek birazdan sevgili ailene kavuşacaksın prenses.
Feride: beni öldüreceksin ama bunu hemen yapmadan önce en azından bana tüm olanları anlat
Baran: ne bilmek istiyorsun?
Feride : Bizden ne istediniz ? Tüm bu olanlar neden?
Nefesimi tutmuş birazdan öğreneceğim  gerçekler için sabırla bekliyordum .
Kalbim âdeta yerinden çıkacak gibi hızla çarpıyordu .
Baran: Tamam peki son isteğini yerine getireceğim. Sana herşeyi anlatacağım . Baban sadece yanlış zamanda yanlış yerdeydi. O gece Halil ve adamları...
Bu isimi duyduğumda başıma bir ağrı saplandı evet bu isim...
bu ismi daha önce duymuştum gözlerimi kapattığımda hayalimde
siyah saçlı , siyah bıyıklı, 40 lı yaşlarındaki bir adamın pis pis sırıtışı belirdi. Korkuyla gözlerimi araladığımda hala Baranın karşısında ellerim sandalyeye bağlı savunmasız bir şekilde durmaktaydım. Konuşmaya devam ediyordu...
Baran: Baban ve Halilin geçmişten bu güne kadar çözülemeyen bir meseleleri vardı. Aralarında ki bu düşmanlığın sebebini yanlızca iş dünyasındaki rekabete bağlasalarda tek nedeninin bu olmadığı açıktı. Birbirileriyle yarış halinde olan bu ikilinin arası gün geçtikçe daha da açıldı . Senin baban tam bir dürüstlük abidesiydi. İşini de ona göre yapardı işte tam da bu yüzden ölmeyi hakketti .
(Bu lafı söylediğinde ona delici bir bakış firlattim.)
Baran: Babanın toplum içindeki saygınlığını ve güvenirliğini kıskanan Halil Bey, işinde önemli adımlar atabilmek için sınır tanımıyor birçok kanunsuz işlere el atıyordu. Ve gelelim hikayenin başladığı yere...
O gece Murat bey Halil ile  aralarındaki meseleyi yoluna koymak ve problemlerini ortadan kaldırma amacıyla gitmişti her ne kadar bu çok barışçıl bir hareket olarak gözükse de işler böyle ilerlemeyecekti.
Yerdeki kan lekeleri gözüne iliştiği an ruhu çekildi yüzü bembeyaz oldu bir kaç dakika sonra kendini toparlayarak bu izi takip etmeye koyuldu hareketsizce yatan cansız beden karşısında belirince donakaldı. Etrafına meraklı gözlerle bakıp bir cevap arıyor gibiydi . Cesedin uzağında ki eli silahlı adamı görünce gözlerini ona dikti Bu kişi açık bir şekilde Halilin ta kendisiydi. Yüzün de olanları anlamıyor gibi bir surat ifadesi vardı  sanki katilin Halil olmadığına inanmak istiyordu ama  olay tamda görüldüğü gibi âşikardı.  Halil o adamı gözünü bile kırpmadan alnına isabet ettirdiği tek kurşunla katletmişti. Murat bey tüm bu yaşananlara bir açıklama beklerken Halil herşeyi soğukkanlılıkla itiraf etti. Artık yapılması gereken tek şey olayı bir polise anlatmaktı Murat bey hızla arabasına doğru yönelmesi ile Halil adamlarına el ile işinin bitirmesini işaret etti  Murat bey evinin yolunu tutarken arkasında yaklaşmakta olan tehlikenin farkında değildi . Evine vardığında onu takip eden Halilin adamları kısa sürede evini çembere almasıyla o gece evinizde bir katliam yaşandı. Evdeki herkesin öldüğünden emin olduktan sonra yaşanılacak mucizeyi kimse farkında değildi. Evet orada sadece sen hayatta kaldın tamda bu yüzden şuan burda bulunmaktayım amacım yarım kalan işi bitirmek.