Pov Link
De jongens kijken gerusteld me aan. Rustig Link. Lindsey komt er over heen. Het is maar tijdelijk. "Dokter kwam net om te vertellen dat ze wel wat vooruit gang maakt. Ze kan nu ons wel horen. Met moeite en veel energie kan ze dat." zegt Milan.
Ik ben wel blij dat Milan en Enzo zijn verradert. Lindsey hebben hun dus laten schrikken. "Is jullie moeder nog gekomen?" vraag ik na een stilte. Ze schudden nee. Dat doe je toch als je het eigen dochter is die in het ziekenhuis ligt. "Waarom niet?" "We hebben geen idee. Waarschijnlijk heeft ze weinig tijd ofzo." zegt Enzo met een brok in zijn keel. Omg dat is erig. "Heeft ze wel bloed laten prikken?" "Nee maar ze wist wel haar bloedgroep." Ik knik. Toch vreemd.
Pov Lindsey
Ik hoor mensen praten in me kamer. Nou meer een gald geluid. Ze hadden over bloedgroep ofzo iets. Ik weet dat Enzo en Milan wel elke dag langs kwamen en herken hun stemmen meer. 2 herken ik vaag. Ik heb het gevoel dat eentje langer ken dan maar waar van. Hopelijk niet van het kamp want ik vermoord hun.
"Link misschien wil je even alleen bij Lindsey." Hoor ik Milan zeggen. "Is goed." zegt volgens mij Link. Zijn stem herken ik wel maar vaag en ik heb bij hem het gevoel dat ik langer kan. Vreemd?
Ik hoor dat mensen weg gaan en iemand zuchten. "Lindsey ik weet dat je versteld sta maar ik ben Michael. Ja Michael je oude vriend die Milan ook pestende en jou nooit meer wou zien omdat ik dacht dat je door had verteld. Ik had naar je moeten luisteren. Ik had onze vriendschap nooit moet breken dan was dit nooit gebeurd. Je was dan niet naar die kamp gegaan of gepest geweest door dat je het zus van Milan ben. Je had je niet rot moeten voelen door dat." zegt Link of Michael.
Link pak me hand. "Alsjeblieft kom er over heen. Ik kan me zelf nooit vergeven of je leven of niet. Ik heb spijt." "Maak niks uit." mompel ik zacht. Het is even stil. "Wacht praat je net?" ik wil ja zeggen maar ik heb te veel energie gezegd. "Lindsey alsjeblieft. Knijp anders in me hand. Het maak niks uit ik wil gewoon je lach zien en je bottigeheid tegen de leraren. Ookal wordt je een dag uit gestuurd." Ja dat weet ik nog goed. Ik wou niet in de klas zitten met mensen die me argesief noemen. Ik wil echt niet terug naar dat kamp. "Alsjeblieft knijp in me hand. Ik wil gewoon weten dat je luistert." zegt Link verdrietig. Ik probeer in ze hand te knijpen. "Je hebt waarschijnlijk te veel engerie gebeurt. Ik ga. Doei." zegt Link. Ik hoor zijn teleurstelling. Link blijf alsjeblieft. Ik hoor dat iemand weg gaat. Ik val langzaam in slaap.
Pov Joost
Link komt de kamer uit gelopen. Hij ziet er teleurgesteld uit. "Link wat is er gebeurt?" "Ik dacht dat Lindsey iets hoorde zeggen maar toen ik vroeg om in me hand te knijpen kwam er niks." "Lindsey heeft waarschijnlijk veel engerie gebruikt. Daar moet je rekening houden." zegt Milan. Link zucht en loop naar beneden. We volgen hem.
JE LEEST
Why are you helping me?
Random"Lindsey je mag naast Link zitten." zegt de docent. Ik kijk op. "Wie is Link." vraagt dat meisje. "Dat is de sukkel met een gele muts. Sukkel" zegt Milan. Ze werp een boze blik naar Milan. "Hij lijkt me geen sukkel dat lijkt jij wel Milan." zegt dat...
