Je Kont Het Gewoon Zeggen

78 3 1
                                    

Pov Milan

Joost en ik lopen de kamer binnen. Eerste wat ik zie is dat Lindsey haar armen om een arm van Enzo geslagen. Het is echt een grappig gezicht. "Wow waarom heeft ze jou arm vast?" vraag ik. Enzo haald zijn schouders op. Joost meer naar hun toe. Ik kijk op de klok. Ik pak meteen me telefoon om zeker te weten dat het al half 6 is. "kut we moeten gaan." zeg ik. Ik hoor Enzo lachen. "Ik zou wel willen maar Lindsey is te sterk." zegt Enzo lacht. Joost en ik moeten ook lachen. "Ik denk dat ze veilig bij je voelt. Vooral als iemand van die kamp je." zegt Joost. Wacht wat. "En Milan let eens weer niet op." zegt Joost. "Gewoonlijk bij hem." vult Enzo hem aan. Enzo leg kort uit wat er is gebeurt.

Wow. "Heeft ze dat nooit aan jullie verteld?" "nope. Ze was eerst een open boeken en nu een meisje veel geheimen." zeg ik. Ik wordt gebeld door Link.

"Hey Link."
"Milan jullie moeten terug komen als je geen corfe wilt."
"Ja Joost en ik komen terug. Enzo blijft hier. Lindsey heeft zijn arm stevig vast en we denken dat Lindsey even veilig voelt."
"hoezo?"
"iemand van het kamp."
"Wat is er gebeurd?" vraagt hij geschrokken. Je kan wel zien dat Link om haar geeft. Ik leg het verhaal uit. Ik maak ook stikem een foto van Lindsey en Enzo. Ik stuur het groeps app.
"Die foto is cute."
"yup maar we komen er aan."
"Is goed. Ow en zeg tegen Enzo dat hij iets moet feken als school belt."
"zal ik doen."

"Joost kom je en Enzo je moet feken wanneer school beld." "Daar ben ik  goed in." zegt hij. Joost en ik gaan de kamer uit. Op weg terug. Joost kijk snel op de zijn telefoon. "Stikem foto maken van die twee." zeg Joost lachend.

*skip de dag.*

Pov enzo

Ik wordt wakker op een stoel. Het is niet echt lekker op een stoel slapen. Ik kreeg wat te eten van het ziekenhuis. Ze wouden niet Lindsey wakker maken omdat het goed was om rust voor haar. Ik pak me telefoon. Ik had gelukt dat Lindsey's oplader in die van mij past. Het is rond 10 uur als Lindsey wakker wordt. Ze laat gelijk me arm los en ga recht op zitten. Haar haar is ontploft. "Goedmorgen." zeg ik vrolijk. "urggg waarom zo vrolijk en goedemorgen." Ik moet lachen van haar reactie. "Bedankt dat je me arm los laat en waarom ben jij zo moe?" "Nou weet ik niet en waarom had ik je arm vast."

Ik kijk haar verbaast aan. Weet ze dan echt niet. "Waarschijnlijk een veilig gevoel." zeg ik. Ze kijkt me verbaast aan. "Die lange jongen. Ik denk even lang als Joost. Hoe ken je hem?" "Van het kamp." "Waarom slaat hij jou?" "Waarom slaan jullie mij?" "We zaten in een pest vase. En nu jij antwoord op mij vraag." kaats ik. "Hij pest me omdat hij denkt dat jullie stoppen. Ik heb gewoon niks gezegd tegen jullie omdat jullie toch niet stoppen. En hij vond het leuk." "Je kon gewoon zeggen. Dan zouden er misschien mee stoppen." Ik hoor haar zucht

nelissa_tijger ik vond het fijn dat ff bij je weg kon leggen ❤️
Geniet van je vakantie meid en trouwens iedereen ook

Why are you helping me?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu