Why are you helping me?

Lindsey Komt Er Achter

Pov Link

"Link luister. Je kon er niks aan doen. Ik had ook eerlijk moeten zeggen dat Milan me broer was en wat hij deed tegen mij. Ik was gewoon bang dat je me niet zou zien. Ik ben je kwijt geraakt omdat Milan af zat te luisteren." "Je was niet naar die kamp geweest." "Dat was ik sowieso gegaan. Ik had altijd problemen met leraren of familie alleen bij jou was ik anders." eigenlijk geloof ik er niks van. Lindsey had soms wel wat blauwe plekken. "Hoe weet je eigenlijk van de kamp af?" "Van Milan. Hij zag dat je blauwe plekken had en niks over zei." "Ja." "Werdt je daar gepest?" "Waarom vraag je dat? Het is geweest. Ik ga niet terug en als dat is, loop ik gewoon daar weg." "Wat is daar gebeurt dan?" "Link!" zegt ze boos. Ze wilt er duidelijk niet overpraten. Ze moet het gewoon. Dat is waarschijnlijk het grootste deel waarom ze zelfmoord gedaan heeft.

Pov Lindsey

Waarom is Link zo nieuwsgierig er naar. Als hij dat doek heeft gezien vermoord ik die gene. "Link heb je in de boek gekeken van Why is this life so hard?" "Nee! Hoe zo is die boek dan belangrijk?" "Ja dus. Wie heeft er nog meer in gekeken? Eerlijk zeggen Link!" "Als jij zegt wie het allemaal deden." "Link ik wil dat je nu gaat!" "Waarom?" "Nu!" zeg ik boos. Waarschijnlijk iets te hard want Milan komt de kamer binnen. "als goed hier?" Ik werp een woenende blik op Milan. "Link kom maar even naar de gang. Je wilt haar niet bozer hebben. Ik praat wel straks met haar." zegt Milan en trekt Link de kamer uit. Eigenlijk wil ik gaan slapen maar er komen nu een dokter aan. Ggrrr. Ik wil gewoon rust. Hij kijkt of alles goed is maar zegt niks. Waarschijnlijk heeft Milan dat gezegd. Ik kan gewoon geen gesprek voeren als ik boos ben. In eens krijg ik kei harder hoofd. Ik sluit me ogen omdat ik denk dat het door de licht komt.

Pov Milan

Ik trek Link mee naar de anderen. Ik zie dat een dokter richting Lindsey's kamer rent. "Ik zou even niks tegen haar zeggen. Ze is boos dus kan niet normaal een gesprek voeren." De dokter knikt en loopt rustig naar binnen. De jongens kijken me vragend aan. "Is Lindsey boos geworden op Link?" vraagt Joost. Ik knik voor zichtig. Joost staat meteen op om naar Lindsey te gegaan. Ik hou hem tegen en schud nee. "Waarom is Lindsey boos geworden?" vraagt Jeremy nieuwsgierig. "Jer als je nou niet de boek heb laten zien of aan de die docent gegeven dan was ik er niet achter gekomen en was Lindsey niet boos geworden." "Ow het is mij schuld?" "Ik heb jou en Harm beschermd. Ik ging het niet zeggen dat jij die boek had gevonden. Ik had niet gezegd dat een leerkracht hem had. Lindsey heeft ons nodig en het enige wat we kunnen doe is  haar niet boos maken." zegt Link boos. Link is denk ik gevrusteerd. Link pak me beet en trek me naar de wc's. "Is Lindsey altijd zo snel boos?" "Ja" "Ik deed soms over haar grens heen maar ze werdt nooit boos op mij. Hoe dan?" "Je was haar enige vriend. Ze kon jou niet kwijt raken. Thuis werdt ze soms vergeten door ons als jij er niet bij bent. Ze sluit altijd mensen buiten en hun Lindsey omdat ze dachten dat ze vreemd was. Lindsey wou nooit bij mij staan. Ik zag dat soms werd geslagen door jongens. Ik deed zo tegen je in de hoop dat ze zouden stoppen. Toen Lindsey thuis en in de klas aggressie problemen kreeg. Moest ze naar een kamp. Daar werdt het alleen maar meer denk ik" ik keek schamen naar beneden.