Pov Joost
Het blijf stil. Okay misschien is aan het na denken. Ik zie dat ze er niet over wil praten. Is het echt zo erig. "Wie heeft er allemaal in de boek gekeken?" vraagt ze. Milan schud nee. "Als jij daarna antwoord op mij vraag." "goed!" Milan slaat zichzelf. Als zij een game gaat spelen doe ik het ook. "Joost heel even alleen spreken." zegt Milan en loopt naar de gang. "Je weet niet wat je aan gaat. Die ondeugendheid in haar ogen is nog nooit zo erig geweest. Pas op wat je doet." Ik kijk Milan vragend. Ik weet niet wat hun allemaal mee hebben gemaakt maar het is erg.
Toch vraag ik me af. Waarom hebben ze aan pesten gedaan. Toch niet alleen voor Lindsey die niet gepest wordt. "Ik weet dat je nu een hoop met vragen zit maar die ondeugenheid kan nu heel erig zijn. Ik ken haar langer dan vandaag en dit komt niet vaak voor om eerlijk te zijn." verteld Milan. "Ik zal me best doen." zeg ik en loop terug. Milan loopt ook terug. "Dus vertel maar op." zegt Lindsey.
Pov Lindsey
Ik echt wie er allemaal in dat boekje heb gekeken. Dan kan ik hun gewoon even iets aan doen. Niks erig gewoon praten en uitschelden. "Op een voorwaarde. Je doet niks." Ik knik. "Jeremy, Link en Harm. De docent heeft er bladzijds er uit gescheurd." "Why?" "Dat weet niet niemand." Ik zucht. "En nu moet jij dat antwoord geven op mij vraag." Ik zucht geïrriteerd. Milan knik gerusteld.
"Dat boek heb ik al paar jaren. Het was eigenlijk de enige waar ik al mij problemen kwijt kan. Milan en Enzo waren gewoon te veel met pesten bezig. Michael was al weg. Ik werd minder me zelf. Ik ben nog steeds bang om me zelf te uiten. Ik werd ook boos op Milan omdat hij dit heeft veroorzaakt. Onze moeder werdt er trots op en ik vond het niet zo tof dus ik sloot me soms gewoon dag en nacht buiten." Joost kijkt medelevend. Milan weet ik niet hoe hij kijkt. Verwart, spijt en verdrietig.
Ik sta op om naar me kamer te komen. Ik loop alleen terug. Ik bots tegen iemand aan. Ik val op de grot. "Sorry. Ik keek niet uit." hoor ik die gene zeggen. Ik herken het. Nnneeeeeee!!! Alles behalve hem!
Pov Milan
Ik heb er eigenlijk wel spijt van. Ik wel domme dingen. Ik wou me moeder blij maken. Ze was blij dat iedereen mij kent. Iedereen kent elkaar wel maar niet hoe mij moeder wou. Popular zijn, wou ze. Lindsey heeft gewoon een hekel er aan. "Misschien moet we achter Lindsey ."zegt Joost. "Misschien wel goed." zeg ik en sta op.
Het spijt me zo. Heel laat. Ik ga het proberen op te pakken.
JE LEEST
Why are you helping me?
Random"Lindsey je mag naast Link zitten." zegt de docent. Ik kijk op. "Wie is Link." vraagt dat meisje. "Dat is de sukkel met een gele muts. Sukkel" zegt Milan. Ze werp een boze blik naar Milan. "Hij lijkt me geen sukkel dat lijkt jij wel Milan." zegt dat...
