You are the Sunshine of my Heart ☉ (Askıya Alındı)

Bölüm 4

Brit okul kapısından çıkarak kantine doğru yürüdü. Bense olacakları izlemek için duvar kenarına yaslanmıştım. O kantine doğru ilerlerken birkaç kişi ona bakıp kahkaha attı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Etrafına baktı. Neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Biraz daha ilerledi ve videoyu izleyen birinin yanına gitti. Videoyu izlediği anda kıpkırmızı ve ağlamaklı oldu ve koşarak önümden geçip sınıfa çıktı. Arkasından koştum ve sınıfa girdim. En arka sırada oturmuş ağlıyordu. Yanına yaklaştım. Önündeki sıraya oturdum. Ellerini kendime çektim. Tuttum ve bana nefretle bakan gözlerine gözlerimi kilitledim. '' Ah Briç. Arabada olanları gerçek sandın biliyorum ama değildi işte. Ben...'' Özür dilememi bekliyordu. '' Ben bunları yaptığım için pişman... Pişman değilim Brit'' Şaşırmışa benziyordu. '' Telefonumu parçalamanın cezası Brit. Bir daha sakın ama sakın bana bulaşma. Sakın.'' Ellerini bıraktım ve ayağa kalktım. Dudaklarımı hafifçe yukarı kaldırdım ve bakış atıp sınıftan çıktım. Arkamdan şaşkın ve kırılmış olduğunu hissedebiliyordum. Ben böyleyim. Ben Candy'im. İntikam alırım ve acı çektiririm. Brit'e bunları yaparken üzüldüm mü? Hayır.

'Bebeğim biraz sakin olur musun ?' 'Olamam Cotty olamam. Bunları o kıza yapmaya ne hakkı var acaba söyler misin? Hep bunu yapıyor. Ne zaman bir yere gitsek bir kıza takıyor ve onunla uğraşıyor. Gerçekten sorunu ne bunun ha ?' Anahtarı deliğe sokup çevirdim ve içeri girip kapıyı yavaşça kapattım. Mutfaktan bağırış sesleri geliyordu. Faith'in sesini duyuyordum. 'Sorunu ne Candy'nin Cotty. Söylesene ?' 'Sorunum ne biliyor musun Faith? Sorunum kimseye güvenememem. Arkamdan bıçaklayacaklar sanıyorum. Belki hissettirmiyorum ama hissediyorum Faith. Ben... Ben korkuyorum anladın mı? İnsanlardan korkuyorum. Ve sizin beni bırakıp gitmenizden de. Korktuğum için başkalarına acı çektiriyorum ben. Korkumu insanları korkutarak gizlemeye, hafifletmeye çalışıyorum. İşte benim sorunum bu Faith.' Gözümden akan yaşlara umursamayarak Faith'in yanına gittim ve gözlerinin içine baktım. 'Bana yardım edemezsin Faith. Bana kimse yardım edemez. Hiç kimse.' Yanına yaklaştım ve yanağından öptüm. Yukarı çıkıp odama geçtim ve kendimi yatağıma attım. Nasıl oldu da bu kadar kolay anlatabilmiştim ki her şeyi. Ailemden sonra hiç kimseye açılmamıştım. Yani bir ailem varken. Zaten onlar yüzünden böyleydim ben. Alien geldi ve ailemi mahvetti. Çok değil 3 sene önce annem kaybolmuştu. Alien beni öldüğüne inandırmıştı. Kızları ise 9 yaşımdan beri tanıyorum. Babamı ve abimi kaybettikten sonra. Aha dostum. Çok duygusallaştım. Kendine gel Candy. Daha hayatını mahvetmen gereken biri var. Evet. O kişi Brit.

Wuhu biliyorum çok geç yazdım. Ama gerçekten 2 aydır internetle bağlantım yok. Yeni bölümleri yazdım ama atamadım. Kusura bakmayın. Bundan sonra böyle olabilir ama söz veriyorum fırsat buldukça atıcam. Ha bu arada size sonraki bölüm için kiçik bir ipucu: Faith Candy için birini bulacak ve Candy'ye yardım edecek.

Beğenmediğiniz yerleri, karakterleri ve nasıl devam etmesini istediğinizi bana yazarsanız çok sevinirim. Sizi seviyorum. YATSOMH ailesi.

Biliyorum. YATSOMH ailesi iğrenç oldu. Eğer hikâye tutulursa belki özel bir ad falan buluruz ha xx.