Not All Laughs Are Real

Chapter 16

CHAPTER 16

"Lay..."

Ayan ang unang lumabas sa bibig ko pagkakitang-pagkakita ko sa gwapong nilalang sa harapan ko. Ewan ko, pero parang kinabahan ako sa mga oras na yon. Naman kasi, yung tingin niya napakaseryoso. Alam niyo yun?

Aish! basta, iba sa kilala kong Lay.

Tumitig lang siya saken ng panandalian bago may lumabas sa bibig niyang mga salita.

"Are you insane?"

What? Ano daw? Ako? Insane? Bakit? Ano bang nangyayari?

Okay, ang OA ko...

"Wait lang Lay ah.. Pero pwede mo bang linawin? Paano mo naman nasabing insane ako? Ang gulo eh." napapailing kong sabi.

Tinitigan ulit niya ako.

Grabe na to ah, papatayin ba ko nito sa titig lang? Takte, feeling ko unti-unti na kong natutunaw dito eh. Lintek na titig yan. Pwede na kong mamatay!

Tapos bigla niya akong hinawakan sa magkabilang balikat ko habang nakatitig pa rin saken. "Why are you with him?"

"Ha?" nagtatakang tanong ko.

"That boy named Hoya, you're dating him right?"

Ahhhh... Si Hoya naman pala. Teka lang, eh bakit naman niya tinatanong? Nagseselos ba siya? Ayiiieeee. Kinikilig ako. Ano ba to, masyado akong assuming!

*Erase*Erase*Erase*

"Pero teka, pano mo nalaman?"

"So, it's true?"

Nagbuntong-hininga ako, "Okay, that's true. Now, can you answer my question? How did you found out about this?"

"I just saw you with him earlier at lunch. I saw the both of you together while his arms around you."

Sa tono ng boses niya, may kakaiba. Parang may mali.

"Hoya is now my boyfriend so it's normal."

"Yeah it's normal for te real couples."

"What? Are you saying we're faking?" medyo inis kong tanong. Feeling ko kasi buking na niya agad ako. Wag naman sana.

"No. I'm not saying that the both of you."

Napataas naman ako ng isang kilay don. Eh parang ang gulo kasi ng sinasabi niya eh.

"What I mean is he's the only one faking your so-called relationship. He's a player and he's only playing with your heart. Your only one of his toy."

Tama siya don pero di ko pwedeng sabihing alam ko dahil baka madulas ako't masabi ko pa ang totoo ng wala sa oras.

"Excuse me Lay pero baka nakakalimutan mong boyfriend ko ang sinasabihan mo ng masasamang bagay na yan."

"I know pero gusto lang kitang iiwas sa mga lalaking katulad niya. I'm sorry to say this, pero hindi marunong magmahal ang tinatawag mong boyfriend. Marunong lang siyang maglaro, maglaro ng puso ng mga babae. Kaya hangga't maaga pa, umiwas ka na. Hiwalayan mo na siya hangga't maari."

Nginitian ko lang siya ng pilit bago ako magsalita, "Alam mo Lay, hindi ko alam kung pano mo nasasabi ang mga bagay na yan. Sa pagkakatanda ko, tranferee ka lang dito at mahigit isang buwan ka pa lang dito pero ano to? Bakit kung magsalita ka parang mas kilala mo pa si Hoya kaysa saken? Bakit Lay? May kilala ka bang napaglaruan na ni Hoya huh?"

Sinadya ko yan. Yang tanong ko na yan, talagang gusto ko malaman ang isasagot niya.

Naramdaman ko namang natigilan siya sa tanong ko. Ang hirap ng tanong ko noh? Mas mahirap pa sa Midterm and Final exam yan!

Bigla ko naman napansin na unti-unti siyang napayuko. "No, wla akong kilala." mahinang lumabas sa bibig niya ang mga salitang yan.

Malungkot.

Yan ang naramdaman ko sa tono ng boses niya. Gusto ko man siyang amuhin pero hindi pwede. Kailangan ko ng lumayo. Ngayon pa bang magiging okay na sila ni Seohyun saka pa ko eeksena? Ayoko nga, di ako ganon. Ayokong sumira ng isang relasyong alam kong mahirap sirain.

I silently sighed at tumingin sa kanya, "I guess our conversation ends here. I got to go. My boyfriend is waiting for me." with that, umalis na ako at iniwan siya. Wala na rin akong narinig pa sa kanya after kong magpaalam.

Ito ang dapat at ito ang nararapat kong gawin. Alam ko rin na tama tong desisyon ko. SANA...

Ayoko ng isipin yon. hayy..

So eto ako ngayon, naglalakad papunta sa pinakamalapit na Cafe. Gaya ng sabi ni Hoya, dun kami magkita.

Eksaktong pagpasok ko, nakita ko naman agad siya. Ang ngiti naman niya ng makita ako, ngiting demonyo. Eto na, palapit na ko sa impyerno.

Di naman nakapaghintay ang demonyo, tumayo na at nilapitan ako. Laking gulat ko naman ng sinalubong niya ko ng halik sa lips. Ako? Eto, tulala lang sa mabilis na pangyayari.

Pinakawalan din naman agad niya ang labi ko sabay smirk, "Hanggang ngayon di mo pa rin alam kung pano humalik, babe?" bulong niya sa tenga ko.

Babe? EEEEwwww! Tae, gusto ko lang masuka. Pati yung bulong niya, nakakakilabot. kadiri...

Tiningnan ko lang siya ng masama. Bwiset eh!

Pero siya? Ngiting-ngiti pa rin.

"Tara." sabi niya sabay hatak saken palabas ng Cafe.

"Wait, san tayo pupunta? Akala ko ba dito tayo sa Cafe?" tarantang tanong ko.

"Oo nga. Dito tayo sa Cafe magkikita pero di tayo dito magsesession." sagot niya.

"Ano? session? What do you mean by that?"

"You'll see. Now, shut your mouth and just follow."

Ano pa ba magagawa ko? Wala so sinunod ko na lang siya.

---

"Bakit tayo nandito? Anong ginagawa natin dito?" tanong ko.

Pano ba naman, dalin daw ba ko sa Club. Oo, sa club nga. Ang daming couples sa paligid pero yung kakaiba ah.

Anong kakaiba?

Eh di ano pa? Mga WILD couples ang nandito. Kahit saan ata ako tumingin puro mga naghahalikan yung nakikita ko eh. Ano ba to? Kissing place? OH MY GOSH! I don't like this place. This is too disgusting!

At eto namang si Hoya, di lang man ako sinagot.

Tatanungin ko na sna ulit siya kaya lang naramdaman ko na naman ang nakakadiring labi niya sa labi ko. Grabe, masyado na niyang inaabuso ang labi ko. Parang anytime pwede na niyang kainin ng buo eh. Grabe siya makahalik. I don't like this feeling, the feeling of his lips with mine. Arrggghh!

Di na ako makahinga kaya naman tinulak ko siya. I glared at him, "Ano ka ba? May balak ka bang patayin ako huh?"

"No." napaka-ikling sagot niya.

"Really? Eh halos mawalan na ko ng hininga sa ginawa mo!" Inis kong sabi sa kanya. Okay lang na sumigaw ako, wala naman pakialam ang mga tao sa paligid eh. Busy kasi sila, busy sa kani-kanilang session. Yeah, kissing session for them.

"Look at them, they're like one." sabi niya habang nakaturo dun sa mga taong naghahalikan sa paligid.

"And so?"

"Gusto kong ganon sin tayo. So everytime I kiss you, kailangan mong sumabay. Shall we continue now?"

"What?"

"Remember, you can't disobey me or I'll ruin Seohyun's and Lay's relationship."

Natigilan ako dun kaya ngayon, nakatitig lang ako sa kanya. Hindi ko na alam kung ano pa ba nag dapat kong sabihin para panlaban sa kanya.

Until, I felt his lips on mine again. He bit my bottom lip, giving me a hint to move along with him. Wala na kong nagawa. I closed my eyes and kissed him back as my tears started to fall down to my both cheeks...