Merhaba ben Azel.Size bunları yazarken bir anda da arkamı kollamak zorundayım,nedenini biraz sonra öğreneceksiniz.Artık insan yok,su yok,yiyecek yok,yok yok yok...Anlıyacağınız artık dünya zombilerin elinde.Biz ise sadece yardımcı oyuncularız.Size bunları anlatmamayı dilerdim ama bunlar gerçekler.Gerçek olan önemlidir.
Şimdi herşeyin başından başlıyalım.Geçen hafta gece yine geç saatlere kadar oturmuş bilgisayarımda sörf yapıyordum,derken apartmanın içinden bir ses duydum.Tahmin ettiğiniz gibi bu bir çığlıktı ama ben aldırış etmedim çünkü saat tam 04.32 idi.Yada doğruyu söylemek gerekirse ne yapacağımı bilemedim ve çığlıklar artmaya başladı...Evin içinde bir oraya bir buraya koşuyordum ve birden telefonun icad edildiği aklıma geldi.Bir kaplan gibi telefonuma atıldım hemen 155i tuşladım.Bu işte bir gariplik vardı.Kimse bakmıyordu.Neler oluyordu böyle?Daha da paniklemiştim fakat apartmanda ki çığlık kesilmişti.Heralde önemsiz bir şeydi diye düşünerek bilgisayarıma doğru yöneldim.Aman Allah'ım oda ne?Bilgisayarım kapanmıştı,işin doğrusunu söylemek gerkirse elektrikler yoktu.Deliye dönmüştüm ne yapacağımı bilemezken hemen karşı komşuma gidip neler olduğunu öğrenmek istedim.Arkadaşlar size bir şey söyliyeyim mi?Keşke bunu istemeseydim..Neyse evden çıktım koridorda ilerledikten sonra komşumun ziline bastım ve beklemeye koyuldum.Uzun süre kimse açmadı bende uyuduklarını düşündüm tam giderken içerden bir çığlık sesi duydum.Tahmin ettiğiniz gibi sesi duymamla eve kaçmam bir oldu.Bundan sonra ise evimde sessiz bir şekilde bir köşeye oturarak neler olduğunu anlamaya çalıştım.
Olamaz oda ne zombiler burayıda buldular.Hikayenin geri kalanını zombilerden arkamı kollayabileceğim bir yer bulduktan sonra yazacağım.Gerçekler önemlidir,bunları öğrenmelisiniz...
