Hayatta Kal.

75 5 0
                                    

  Çiftlik evine geldiğimizde geldiğimize pişman olduk.Evin etrafı zombilerle çevriliydi ve bu zombiler Berk'in ailesiydi.Onlara nasıl bulaşmıştı?Bu sorudan daha önemli işlerimiz vardı,oda buradan kendimizi kurtarabilmekti.Berk'e baktığımda ağlıyordu.Birden Ege'nin sesiyle irkildik;

-Heyyy,buraya geliyorlar kaçalım!

   Gerçekten de üzerimize doğru geliyorlardı.Hepimiz birden arabaya doğru koşuyorduk fakat Berk gelmiyordu bunu gördüğümüzde Ege ve ben koşarak onu yakaladık,zorda olsa arabaya binebilmiştik.Arabayı Andaç kullanıyordu.pek yetenekli olmadığı sürüşünden belliydi ama konumuz bu değil konumuz Berk'ti.onu sakinleştirmeye çalışıyorduk ama nafile..Bir kaç saat geçmiş,Berk sakinleşmişti.

    Bir süre arabada sessizlik oluştu,bu sessizliği Andaç bozmuştu;

-Arkadaşlar şimdi nereye gidiyoruz?Ege  cevap vermişti ;

-Bence bu geceyi arabada geçirelim çünki dışarısı tehlikeli ve henüz bunlara hazır olduğumuzu düşünmüyorum.

    Herkes kafa sallamıştı bu fikir aklımıza yatmıştı.Artık akşam olmaya başlamıştı ve karnımız acıkmıştı.Andaç bizi bir süpermarketin önüne getirmişti.Andaç,Berk ve Ege bizi  arabada bekleyecekti,ben ve Mina ise marketten bir şeyler alacaktık.Arabadan indik ve elimizde sopalarla ilk önce dışarıyı kontrol ettik.Mina'nın atletik bir  vücudu vardı bu yüzden bayağı rahattı.İçeri girmiştik ortalık çok sessiz görünüyordu.Ellerimize poşetleri aldık ve ikiye ayrılarak yiyecek almaya koyulduk.Gördüğüm her şeyden almaya çalışıyordum.2 dakika sonra Mina'nın çığlığı ile irkildim,arkamı döndüğümde bir zombinin onu kovaladığını gördüm.Burası güvenli değilmiydi?Hemen bende ona eşlik ettim.Koşmaya devam ettik.Kendimizi poşetlerle arabaya atmıştık...Bu olaydan da ucuz kurtulmuştuk.O kadar çok badire atlatmıştım ki artık ne zaman öleceğim diye düşünmeye başladım.Herkes çok korkmuştu en çok da ben ama çaktırmıyordum.

    Aradan bir kaç saat geçmişti.Karnımızı doyurmuş,arabayı park etmiş ve içerde oturuyorduk.Sohbet çok güzeldi,bayağı kaynaşmıştık fakat sonra dışarıdan uğultular gelmeye başlamıştı,camın kenarından baktığımızda etrafımızı zombiler sarmıştı.

ASLA ARKANA BAKMA!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin