6. Bölüm

104 18 4
                                    

Medya:Uğur

Karşıdan karşıya geçiyordum taki araba kornasının sesini duyana kadar biranda korna sesinin geldiği yöne doğru baktım araba üzerime hızla geliyordu o an çığlık attım. Sonrası karanlıktı.

************
Uğur dan

Kasaya parayı ödedim ve Cafe den çıkarken uzun süreli kornaya basan araba sesi ve bir kızın çığlığını duymamla dışarıya koştum. Yerde birisi yatıyordu bir kız etrafında insanlar toplanmıştı. Allah ım inşallah Defne değildir deyip koştum. Ama o Defneydi. Hayırr. Koşturdum başı, eli ve kolu kanıyordu hemen kucağıma alıp arabaya bindirdim ve hızla arabayı sürdüm. O kadar kötü olmuştum ki nasıl hastaneye geldiğimiz anlamadım. Hemen arabadan indim ve arkadan Defne yi alıp bağırmaya başladım "sedye getirin!" diye bağırdım hemen 3 hemşire ve 1 doktor geldi ve "ne oldu?" dedi bende onu sedyeye yatırıp "araba çarptı lütfen çabuk olun" dedim. Hemşireler sedyeyi götürürken doktor "ameliyathaneyi hazırlayın hemen iç kanaması olabilir" dedi. Ben onları takip ederken Defne yi ameliyata aldılar. İçeriden hemşire Defne nim telefonunu getirdi ve "Sema diye birisi aradı biz açamadık isterseniz siz tekrar arayın" dedi. Bende başımı tamam anlamında salladım. Sonra Semayı aradım ve "alo Sema beni Uğur lütfen panikleme ama şeyy... Defne ye araba çarptı ameliyatta lütfen gel" dedim. Ağlamaklı sesimle. Sema birşey diyemedi ve biraz süre sonra "taa..m.mamm" dedi. Hastaneyi tarif ettim. Bir süre sonra Sema ağlayarak hastaneye geldi ve "Uğur Defne nasıl?" dedi bende ona "bilmiyorum ameliyata aldılar" dedim. 1 saat sonra ameliyathaneden doktor çıktı ve üzgün görünüyordu biz biran ayaklanıp doktorun yanına gittik. Doktor bize "hastamızın durumu kritik zor bir ameliyat gerdi ve malesef ki durumu ağır. Üzgünüm ama.... Herşeye hazırlıklı olun" dedi. Biz Semayla birbirimize bakarken biran ağlamaya başladık. Hayır olamaz Defne o ölemezdi. Biz ona birşey olursa ne yapardık. Semayla sarılıp ağlıyorduk birden Defne nin telefonu çaldı ve ekranında Annem yazıyordu. Biz ne diyeceğimizi bilmezken telefonu açtım ve konuşmaya başladım sesim biraz kötüydü ama ağladığımı belli etmeden "alo şeyy ben Defne nin arkadaşıyım merak etmeyin ama şeyyy... Defne kaza geçirdi biz hastanedeyiz" dedim karşı taraftan ses gelmeyince Defne nin annesi ağlamaya başladı ve zar zor konuştu "kızım nasıl nne oldu ona?" dedi duraksayarak bende "araba çarptı ve durumu kritikmiş biz çok üzgünüz ama doktor herşeye hazırlıklı olun dedi" dedim. Kadın hıçkırarak ağlamaya devam etti ve "hangi hastanede ben babasına söyleyim biz geleceğiz" bende "tamam" deyip hastaneyi tarif ettim. Sonra annesi ve babası 3 saat sonra geldiler ve çok kötü görünüyorlar onlar gelmeden önce yoğum bakıma alınmıştı. Annesi gelip "kızım nasıl? Benimle konuşan sendin değil mi oğlum lütfen cevap ver bana" dedi bende ağlayarak "evet bendim ve Defne yoğum bakımda" dedim. Oraya gittik ve Defne nin uyanmasını bekledik. 1,2 saat sonra Defne nin odasından makine sesi şiddetli bir şekilde geliyordu Defne nin babası koşup bağırmaya başladı "biri buraya baksın çabuk gelin kalbi duruyor!" diye bağırınca hepimiz ayaklandık bizim ağlamamız artarken doktor ve hemşireler odaya girdiler. Doktor Defne ye kalp masajı yapıyordu ama işe yaramadı. Sonra şok cihazını getirdiler ve 3. Denemede kalbi yeniden atıyordu. Biz biran da o kadar çok mutlu olduk ki birbirimize sarılıyorduk. Doktor odadan çıkıp yanımıza geldi ve "hasta şuanda iyi durumda sadece uyanmasını bekleyeceğiz geçmiş olsun" dedi. Biz çok mutluyduk. Şuan Defne nin uyanmasını bekliyorduk. 20 dakikanın ardından Defne uyanmıştı. Doktordan izin alıp ilk annesi ve babası girdi. Onlar çıkınca biz içeriye girdik ve ben Defne ye "Defne çok korkuttun bizi ben sana dikkatli ol demedim mi?" dedim ona biraz kızgınken o da bana bakıp gülüyordu ve "ben iyiyim merak etme" dedi. Bende ona "seni bu sefer kurtaramadığım için özür dilerim" dedim. O bana kızmış gibi görünüyordu ve bana bakıp "Sen Benim Kurtarıcımsın" dedi. Gülümsüyordu. Gülümsüyorum. Ben onun kurtarıcısuydım ama bu kez kurtaramamıştım. Defne ye sarıldım ve "ben seni hep kurtarmaya çalışırm ama sende dikkatli olacaksın tamam mı?" dedim gülümseyerek o da bana gülüyordu ve "tamam Kurtarıcım" dedi.

############

Selam güzel okuyucularım. Nasıl gidiyor kitabım? Lütfen düşüncelerinizi yazın ve oylarınızı bekliyorum. Yazım hatalarım için özür dilerim Kendinize iyi bakınn iyi günlerrr...

#Sen Benim Kurtarıcımsın#Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin