Begin Again (Book 2)

7th

medyo okay na din ako sa kanyang mga sinabi..

his a good adviser, he change my mood by his word of wisdom

Oo, kasama ko si James Joshua sya yung nag offer ng panyo sa akin kanina.. nalabas ko na rin sakanya lahat ng problima ko at hindi sya nag sawa na pakinggan ito, kaya naisip ko na he deserve to be the 'class valedictirian' more than I do.

"Ah bakit ka nga pala nandito? hindi ka ba pumasok?"

pinalitan ko na yung topic namin kasi gusto ko narin kalimutan yung problima ko kahit ngayon lang at kailangan kung e.grab ang opportunity na ito para makilala na rin sya

"hindi na ako pumasok kasi kailangan kung ipasyal ang bunso kung kapatid kasi wala akong time ngayong weekend para samahan sya"

bakit? Ano ang gagawin nya ngayong weekend?

"Ahh ang sweet mo namang kuya, talagang may time management eh"

ngumiti lang sya sa aking sinabi, para akong natutunaw sa kanyang ngiti..

"Ahh gusto mung sumama?"

"Huh? A..aa saan?"

Omay nauutal ako..

"Kakain, at ipapasyal ang kapatid ko"

hindi ako nag dalawang isip at agad akong umo.o

at nag smile ulit sya...

~~*~~

Sa bawat tao na nasasalubong namin ay tumitingin sila saakin at nung tuluyan na kaming naka pasok sa mall ay nag simula na naman ang mga bulung-bulungan nila ..

Napayuko ako, mali ata ang naging disesyon ko na sumama sakanila ..naiiyak na naman ako,

Huminto ako sa paglalakad..

"Bakit? May problima ba?"

"Ahh wala, siguro hindi ito ang tamang panahon na lalabas ako sa ganito kadami na tao.. uuwi nalang muna ako"

"Are you sure?"

"Ahh oo, mag enjoy nalang kayo ng kapatid mo"

kahit hindi ko pa sya ganun kakilala ay alam ko mabait si Joshua kaya ayaw kung pati sya ay madamay

"Ihatid na kita"

"No, I can go by my self" then I fake a smile

"Are you sure?"

"Yeah yeah.. bye! till next time"

then he wave his hand and so do I to him and to his baby sister..

ang pangit ng unang pagtatagpo nami but I'm still thankful that we already knew each other and I am thinking that the next time we met maybe just maybe I'll tell him about my wierd dream and I'm excited 'bout his reaction about it.

I out a slow chuckle as I am thinking about it .. haha para akong tanga nakangiti na naglalakad palabas ng mall, I am not minding the surrounding anymore kailangan ko ng maka-uwi para makausap ko na ang aking mga magulang.

~~*~~

"WHERE HAVE YOU BEEN?!"

I bite my lower lip and I bow my head.. I can't look straight to my daddy, my hand is shaking and my eyes are filled with tears

then my father hug me, the kind of hug that no one could ever give.

"forgive me dad... forgive me.." hindi ko na napigilan ang mga luha ko

"You are already forgiven baby.."

daddy wipe my tears from my check.. tapos niyakap nya ulit ako

"Puntahan mo ang Mommy mo sa kwarto namin, she's waiting for you"

I just nodded then my daddy kiss my forehead..

..

kumatok ako sa kwarto ni mommy na may kaba sa aking dibdib, hindi kami masyadong close ni mommy kasi mas busy sya sa kanyang trabaho kompara kay daddy at maraming bagay na hindi kami magkasundo..

"Come in!"

Pagkakita nya saakin ay tinigil nya ang kanyang pagsusulat

"Ikaw pala yan Maggie, come here.. marami tayong pag uusapan"

Sa tono na nilabas ni mommy ay parang hindi ko magugustahan ang aming pag uusap na ito. Lumapit ako sa kanyang kinauupuan.

"What with this scandalous video I heard, hindi ko na pinanuod kasi alam ko na hindi ako matutuwa"

"It's a set up... I think.." ang tanging nasabi ko, I'm trying hard to stay calm

"So hindi ka sigurado?!, coz instead your doing your assignments and projects mas inuna mo yang party-party mo! napaka eresponsable mo!"

tumayo ako at naglalakad pa labas ng silid nya, nagsisisi ako kung bakit ko pa sya kinausap

"Where are you going?! Kinakausap pa kita!"

humarap ako sa kanya..

"Para saan pa?! Wala ka din namang magandang sasabihin!!" hindi ko na napigilan na masagot ang aking ina

"Don't you give that kind of tone to me Maggie! What did you expect?! matutuwa ako sa ginawa mo?!.. your dad and I already decided na ihahatid ka namin sa tagaytay, dun sa lola mo! titira ka dun 'til this year end!"

"But..."

"No but! Bukas na bukas ay aalis kana!"

Wala akong nagawa kundi tumakbo papunta sa kwarto ko and I locked the door..

What should I do.. tagaytay is nothing literally nothing! Wala akong mga kaibigan dun! ano ang gagawin ko dun? magtatanim ng pinya kasama ng mga taohan ni lola...

The mirror cracked as I hit this with my shoe ...

1 year is too much!

ngayon pa talaga?! kung kailan dahan-dahan ko ng nakikilala si Joshua!