Jonnie's Valentine [ON GOING]

Chapter 8

It's been a week after ng disastrous wedding ni Lee at Michelle. Why is it disastrous? Doon ko kasi natikman ang first kiss ko. Yes, first kiss ko. First kiss ko si... Jimmy. Saka it's been a week na din noong sabihin niyang ibabalik niya ang dating Jonnie, pero pagkatapos noon , di na ito nagpakita sa akin.

"Uy, bakit lumilipad utak mo?" Tanong sa akin ni Jenniquer habang may kung anong kinukutkot sa table ko. Co-teacher ko rin siya sa school na ito.

Hinayaan ko lang ito sa ginagawa nito sa table ko. Malayo naman kasi sa ginagawa nito ang laman ng utak ko.

"Paano mo naman nalaman na lumilipad ang utak ko?" tanong ko rito.

Humarap ito sa akin at tiningnan ako ng may pang-aasar. "Halata naman kasi. Kanina pa kaya ako nakikipag-usap sa'yo pero dedma mode mo ko teh"

"Pasensya naman bakla. Okay, aamin na ako, I'm in a daze right now. Medyo magulo talaga utak ko ngayon. Nakadroga e. Hehehe."

Naramdaman ko na lang na binatukan ako ni Jenniquer. Tinignan ko ito ng masama habang hawak hawak ang ulo kong binatukan nito.

"Bakla masakit ah!"

"O sorry na. Pasensya na. Para ka kasing adik diyan sa mga sagot mo eh! But seriously, bakit lutang ka bakla?" Sabi nito sabay tabi nito sa upuang nasa kanan ko.

"Kasi ganito ... " sabi kong alumpihit pa rin kung sasabihin ba o hindi ang gumugulo sa akin.

"Ano ngaaaa?" Inip na tanong ni Jenniquer.

"Kasi ganito, ahmmm.. remember the guy na kinwento ko sayo noon? Yung si 16 years ago?"

"Alin yung nambasted sa'yo? Yeah, I do remember him. Bakit?"

"Nagkita kaming muli..."

Tumingin ito sa akin na punong-puno ng amazement sa mukha nito.

"Whaaaat?" Tanong ko rito.

"My gooosh baklaaaa! Pinagtatagpo kayong muli ng tadhana!" Sabi nito na halos baliw na nagtititili sa loob ng classroom niya.

Tinignan ko ito ng masama. Bakit ganito reaksyon nito? Bakit parang tuwang-tuwa ito? Di ba nagegets nito ang gumugulo sa isip ko?

"Alam mo bakla ang ingay mo." saway ko dito.

"BAKLAAAAAA! Grabe! I'm happy for you!"

"AKO hindi." sagot ko ritong nakasimangot.

"Bakit naman? Malay mo naman this time it's a yes na, di ba? Napaka mo..."

"Excuse me lang ano. Anong sinasabi mong it's a yes na? FYI, what I have in him in the past? Matagal nang wala yun."

Narinig ko itong tumawa ng malakas na nagpakunot ng noo ko.

"Grabe teh ang saya mo." sabi ko rito.

Niyakap ako nito sabay sabing, "Paano kasi napakadefensive mo. Anyway, dahil sinabi mo na wala, e di wala. Maglokohan tayong dalawa! Hahaha!"

"Ewan ko sa'yo." Inis kong sagot dito. Naputol ang pagkukwentuhan namin ng dumating si Bernard. Nakasuot ito ng tshirt na bumabakat sa malamang katawan nito. Yung katawan na nasa gitna ng macho at hindi macho, ganun.

"Hi Bernard!" Bati ni Jenniquer rito.

"Hi Quer! Musta?"

"I'm okay! Tanungin mo yang bestfriend mo. Kamusta kaya siya?" Sagot nito sabay nguso sa akin.

"Bakit, ano problema Nie?"

"Wala. Nagpapaniwala ka diyan kay Jenniquer. Okay lang ako."

"Ay alam ko kung bakit di siya okay..." sabi ni Jenniquer. Tinignan ko na naman ito ng masama. Siguro kung nakakamatay ang tingin ko, tegi na toh e.