Açık Anonim 2

1,8

Pakistanlı: Reynmen her zaman yanımızda!

Pakistanlı: Her kötü olayda,

Pakistanlı: Her zaman yanı başımızda !

Telefonum'un titremesi ile aynadan kuaförüme yolladığım sert bakışlarımı çekip telefonuma baktım. Ulan alt tarafı saçımı yap dedim. Düğüm olmuş gibi hissetmem yetmezmiş gibi çekiştiriyordu. Telefonumu elime alıp gelen mesaja baktım. Yusuf mesaj atmıştı.

Hayal: Başlatma lan yanımızdaya!

Hayal: Canım acıyor ağlayacağım resmen.

Hayal: Söyle!

Pakistanlı: Ne bağırıyon be!

Hayal: Göz devirdiğimi farz et.

Pakistanlı: Neyse😒😒

Pakistanlı: Yaptığım şiveyi de fark etmedin yazıklar olsun.

Pakistanlı: Yine ve yine neyse(!).

Pakistanlı: İnstagrama uç.

Hayal: Neden?

Pakistanlı: Sorgulamasan bir kerede...

Hayal: İyi peki.

Whatsapp'tan çıkıp İnstagram'a girdiğimde kuaför başımı eğmem ile sinirle homurdandı. Onada bir tur göz devirip gelen mesaja tıkladım.

Reynmen: Aslında buraya ilk konuşmamızı başlatan cümleleri yazmak istemiştim ama sonra belkide içimde tutup yüzüne söyleyemediğim şeyleri yazma vakti geldi.

Kaşlarım çatılırken içimi bir sıkıntı kaplamıştı. Yoksa... Yine mi?

Reynmen: Seni tanıyorum Hayal. En ince ayrıntına kadar. Ve benide tanıdığını biliyorum. Onun için lütfen hiçbir şey yazmadan oku.

Reynmen: Bana o zaman ilk yazan kız değildin. Ama son oldun gerçeği var ortada. O zaman ilk defa sitemkar bir cümle duymuştum. Yayında ilk defa biri cevapsız bırakmıştı. Haklıydıda. Lafta "Reynmen her zaman yanımızda." Demek kolay. Peki icraata gelince? 5M takipçinin hepsinin yanında olamayacağım gerçeği vardı. Ama bilmiyorum. O gün sırf senin peşinden koşmamı söyleyen bir iç sesim oluştu. Konuşmaya başladığımızda da bırakmak istemedim seni.

Reynmen: Hani İrem ilk aşık olduğum demiştim ya. İnan yanıldığımı fark ediyorum. Aşk çok basit bir kelime gibi gözüküyor ve herkes basitleştiriyor. Ben seninle tanışana kadar bu düşüncede olan kişiydim. Ulan" insan sevdiğini kıskanır mı ?" diyordum. Zaten senin sevgilin, seni seçmiş ne saçma şeyler. İnan öyle olmuyor. Sen bana başkasını anlattığındaki o hisleri hala ben sonuna kadar yaşıyorum.

Reynmen: En basitinden , yaptığım gerizekalıkta fark ettim yine. Kamil... Onun senin elini tutması, sarılması. Nefes alamamak ne bir anda onu öğrendim ben. Kalbim resmen ağzımda atmaya başlamıştı. Bütün sesler kesilmiş , sadece ben ve kalbimin sesi vardı o an. Benim Gerçeğim dediğim insanın başkasının ellerini tutması zoruma gidiyordu. Bir an aklımdan gururuma yediremediğim düşüncesi geçti. Ama bu sürekli olmaya başladığında işin ciddi olduğunu anladım. Ben sana yaptığım her kötülük için senden çok özür dilerim Gerçeğim.

Reynmen: Yüzüne karşı söyleyemediğim içinde özür dilerim. Ama inan sana bu salak saçma anıyı hatırlatmak istemiyordum. Yinede bu sana son sözüm.

Reynmen:Reynmen artık sadece senin her zaman yanında. En baş benden istediğin gibi. Sadece sana yağmur adam.

Reynmen: Seni seviyorum Gerçeğim.