Sevgiye Direnç | Kim Taehyung | ✔️

~6~

Sınır: 4. ve 5. Bölümler 70 vote, 6. Bölüm de 70 vote, 70 yorum olduğunda bölüm gelecektir.

Bölümün Yayınlanma Tarihi:  12/05/2019

Yazardan

Genç kız yatakta sağ tarafa dönerek, elini başının altına koydu.

Karşısındaki camdan ay net bir şekilde görünüyordu, etrafında çok parlak olan iki yıldızda genç kızın gözlerinin önüne serilmişti.

Dilek dilemeli miyim?, diye geçirdi içinden genç kız. Sonuçta böyle bir dünyada yıldızları bu kadar net görmek imkansız, diyerek tamamladı içinden cümlesini.

''İki parlak yıldız, iki dilek'' gözlerini kapatarak içinden dileklerini diledi.

'Beni bu halimle sevecek, kabul edecek birisiyle karşılaşmak istiyorum' ilk dileği buydu. 

'Eğer bir gün ölürsem acısız bir ölüm olmasını diliyorum' diyerek ikinci dileğini de diledi. Aklından ilk başta 'Jin'le eskisi gibi olmak istiyorum' geçmişti ama bu dilek ona o kadar imkansız, o kadar uzak gelmişti ki bu dileği dilemek yerine başka bir dilek dilemişti. 

Hoş dilediği dileklerin gerçekleşmeyeceğini biliyordu, sonuçta insanlar yıldızlar kayarken dilek dilerdi genç kızsa, kayıp kaymamaları belirsizken dileğini dilemişti.

''Saçmalık'' başını iki yana sallayarak, diğer tarafa dönerek gözlerini kapattı.

O gece ilginç bir şey olmuştu, genç kızın gördüğü iki parlak yıldızda mucizevi bir şekilde aynı anda kaymışlardı.

Genç kız, dileklerinin gerçekleşmesinden bir haber kendini uykunun kollarına teslim etmişti.

Kim Cho Hee

''Günaydın Madam Lee'' Madam Lee'nin yanaklarına küçük birer öpücük kondurarak kollarımı ona sardım. Ellerimin üzerine birer öpücük kondurarak: ''Günaydın küçük hanım, aç mısın?'' sorusuna cevap olarak guruldayan karnımla Madam Lee gülerek ellerimin üzerine pat pat vurup:

''Masaya geç güzelim hemencecik sana bir şeyler hazırlayayım'' dediğinde ondan ayrılı mutfaktaki masaya kısa bir bakış attım. En son buraya oturduğumda Jin zorla beni salondaki masaya götürmüştü, bunu tekrar yaşamak istemediğim için.

''Salondaki masaya geçeyim en iyisi ben'' dedim ve Madam Lee'ye buruk bir gülümseme sunarak, mutfaktan çıktım.

Masa yavaş yavaş dolmaya başlıyordu, aşağıya indiğimde boştu şimdiyse doluydu. Derin bir nefes alıp vererek, bir şey demeden dün ki yerime oturdum.

''Sana da günaydın Cho Hee'' Jin'in ima dolu sesiyle onu duymazlıktan gelerek, tabağıma yavaşça ortadaki yemeklerden doldurmaya başladım.

''Günaydın dedim Cho Hee!'' sesi sert ve yüksek çıkmıştı. Tutuğum kaşığı kafasına atmamak için yavaşça yerine geri bırakıp, tam karşımdaki Jin'e bakarak: ''Gündüzleri benim için karartan kişiye günaydın demeye dilimi varmıyor, şimdi izninle yemek yiyeceğim sonuçta yemeklerin kaybedecek bir masumluğu yok, sadece soğur ve yenmezler'' diyerek lafımı sokup, koyduğum kaşığı geri kavrayarak tabağımı doldurdum ve tabağımdakileri iştahla ama nazikçe yemeye başladım.

Bugün, dünün aksine daha sessizdi. 

Dün çeneleri bir türlü durmazken bugün sadece tuz, peçete ve portakal suyu için sesleri çıkmıştı.

Bir gariplerdi ya da gariplikleri dünün pişmanlığı yüzündendi. Her ne olursa olsun bu hallerinden çok fazla keyif almıştım, pişmanlıkla sürünürler inşallah.