QUEN POV
Pagbukas ko ng mga mata ko agad kong nilock yung pinto at umiyak. Imposible. Umalis ako sa mansion na walang nakakaalam. Pumunta ako kila tita
"wow, may mukha ka pa talagang bumalik ditto huh? Kapal mo"
Di ko siya pinansin at pumunta ako sa kusina at nakita ko dun si itay. Yinakap ko siya
"itay, nagbalik kana?"
"san ka nagpupupunta huh? Sabe saken ni rhian matagal ka na daw umalis ditto ah. At ninakawan mo pa ang tita Carla mo. "
"itay hindi, nagkakamali po kayo. Pinaalis ako ditto ni tita kc napagkamalan akong nagnakaw ng pera ni tita pero kilala mo ako itay di ko po yun magagawa"
Kinuha ni itay ang kamay ko at bigla niya akong tinapon sa labas ng bahay
"may pabalik balik ka pa kasi. Umalis ka na nga"sabe ni rhian
"hindi kita anak. Kaya umalis kana sa pamamahay ko"
"anu ibig mong sabihin tay. "
"pinulot lang kita sa kalsada. Hindi kita anak kaya umalis ka na ditto at wag ka ng babalik"
"tottoo tay? Di mo siya anak?"takang tanong ni rhian kay itay
"wala akong anak na magnanakaw." Pagkasabi ni itay isinarado na niya ang pinto.
Umiiyak akong nagpunta sa apartment
"oh san ka ba nagpunta at one week kang nawala bakla ka" sabe ni jules na binibigyan ako ng tuwalya. Umulan kasi kanina
"wala, nabangga kasi ako eh pinatira muna nila ako dun. Buti mababait sila kaya libre ang lahat ng pagkain ko doon"
"ganun ba? Alam mo ba yung si kane na yun grabe ang pangungulit. Ang alam niya tinatago ka namin"
"please wag mo munang sabihin sa kaniya na nagbalik na ako. Gusto ko munang mapag isa at magpahinga"
"too bad for you. Andito na ako" pagtingin ko sa likuran ko
"gusto daw niyang mapag isa papa, kaya dun ka muna sa kwarto ko"
"suntok gusto mo?"
"Alis na."
At umalis na siya
"pasensya pinag alala ko kayo"
"ayos lang, ang importante bumalik kana"
"ang hirap kane. Yung akala mong buong buo ka pero lahat lang pala nun ay isang kasinungalingan"
"pinagsasabi mo? Ayos ka lang? anu ba kasi nangyare sayo?"
"panibagong problema na di ko alam kong panu susulutionan"
"pwede direktahin mo, di ako manghuhula noh?"
"akala ko tottoo lahat ng nakikita at pinapaniwalaan ko. Pero mula pala pagkabata hindi pala tottoo"
"di kita maintindhan"
"hindi ako tunay na anak ng tatay ko. Napulot lang daw niya ako sa kalye. At sa pag ka bangga ko, may isang mayaman na pamilya na nawawalan ng anak, at nag pa dna sila at positive na ako ang kanilang nawawalang anak."
"anu ba sinasabi ng puso mo?"
"di ko alam. Gulong gulo pa ako"
"sige magpahinga ka muna"
"salmat kane. Sige matutulog muna ako"
At umalis na siya.
KAUMAGAHAN
