Evet yeni bölüm geldi yazarken eğlenerek arada da hüzünlenerek yazdım inş beğenirsiniz olaylar daha yeni başlıyor...
Azra'dan
Güneşin gözüme vurmasıyla yorganı çekmem bir oldu ama hayır bugün okula gitmem lazım ve önemli bir dersim var mecburen yataktan ayaklarımı sarktım ama hala yatmak istiyordum gece geç uyumuştum hep tuna yüzünden onu suçlamanın bir anlamı yok çünkü suçu yok bunları duysa belki benden uzaklaşır bile neyse bunları düşünme azra işine konsantre ol.
Üstümü değiştirip bir şeyler atıştırdım ve evden çıkma vakti gelmişti tabi buse hanımın bugün dersi yok uyusun o onu uyandırmadan çıktım. Bu hastalıkla ilgili bir sürü makale yazı vardı hepsini okumak yormuştu beni ama bilmediğim bir şekilde mutluluk veriyordu bana bunlar otobüsü kaçırmadığıma çok sevindim önlerde bir koltuğa oturmuş yazıları okuyordum ki okulun durağına geldiğimizi fark ettim okulun bahçesine girdiğimde dosyaları toplamakla uğraşıyordum ve işte olan oldu...
Azra: "inanmıyorum ya neden önüne bakmıyorsun kör müsün görmüyor musun beni hayır olamaz ya ben bunlar için bütün gece uğraştım."
ekim: " burada önüne bakmayan biri varsa oda sensin bana çarpanda sensin bilmem farkında mısın."
Azra: "tamam özür dilerim çarptığım için oldu mu mutlu oldun mu ama bunları geri getirmiyor senden özür dilemek."
Fazla sinirlenmiştim çünkü uykusuzdum bütün gece bunlar için uğraşmıştım ama şimdi hepsi çamur içindeydiler fazlasıyla kötü bir gün Allahım kafamı kaldırdığımda çocukla yüz yüze geldim ama bu bu olamaz .
Azra : "ekim "dedim kısık çıkan sesimle.
Ekim: " azra" ?
Boynuna atladım hemen onu görmeyeli uzun yıllar oluyordu onunla bir daha görüşemeyeceğim düşünüyordum ama şimdi karşımda o benim için çok değerliydi en kıymetlilerimden biriydi zaten pek kıymetlimde yoktu bu hayatta en çokta babamdı kıymetli yüzüne dokunamadığım kucağında uyuyamadığım sakalları yüzüme batmayan kıymetli babam off nerden geldi şimdi aklıma kafamı iki yana salladım bu düşüncelerden kurtulmak için. Bana şaşkınca bakıyordu.
Azra: "sen nerelerdesin ekim bizi bırakıp hoşça kal bile demeden neden gittin." Ben bunları söylerken beni çoktan kollarına almış etrafında dönüyordu beni neyin mutlu edeceğini biliyordu o benim her şeyimi biliyordu buse çok kıskanırdı onu aman görmesin.
Ekim: "seni bu kadar çabuk bulacağımı düşünmemiştim evinize gittim ama oradan taşınmışsınız komşulara sordum bilmediklerini söylediler bulamayacağım diye korkmuştum ama buldum seni."
Azra : "biliyorsun durumumdan dolayı ordan o mahalleden taşınmak istedim annemde kabul etti buselerde zaten o mahalleden gitmek istiyorlardı onlarda bizimle geldi yani gene beraberiz düşmanınla. Sen sen nerelerdeydin ondan haber ver haber vermeden gitmek ne demek çabuk anlat nerelerdeydin sen ?"
Ekim:" bunları sonra konuşuruz sen anlat bakalım neler yapıyorsun ayrıca o dosyalar da ne bakıyım bu kadar sinirlendin."
Azra: işte şimdi yanmıştım ona ne diyeceğim ahh evet buldum." Dönem ödevimdi gece uykusuz kaldım bunu bitirmek için çalışmıştım. Biliyorsun uykusuz kalınca... "sözümü kesti ve devam etti. Huysuz bir cadı oluyorsun demişti ahh evet haklıydı gerçektende öyle oluyordum kabul ediyorum.
Ekim: "istersen sana yardım ederim beraber hemen bitiririz tekrardan."
Azra:" yok canım ben tekrar yaparım daha vakti var zaten ." ona yalan söylemekten nefret ediyorum ama ona gerçekleri anlatırsam izin vermez böyle bir duruma o hep beni korumuştu o olaylardan sonra da hep yanımdaydı bana hep destek olmuştu tıpkı olmayan abim gibi onu bu yüzden çok seviyordum babasızlığımı azda olsa unutturanlardan biriydi bana.
