The Other Side || N.H

009

Jaslyn wordt wakker door geluiden die ze niet zo goed kan plaatsen. Haar gedachten zijn wat wollig en ze duwt zichzelf voorzichtig omhoog. Niall lijkt nog te slapen. Ze kijkt de lift rond, maar vindt zo snel geen bron van de geluiden.
'Niall,' fluistert ze zachtjes. Hij wordt er niet wakker van, dus geeft ze hem zacht een por in zijn zij. Hij kreunt wat, opent dan slaperig zijn ogen.
'Waar was dat nou weer voor nodig?' kraakt hij. Jaslyn sust hem scherp en houdt haar vinger op.
'Luister,' fluistert ze. Niall gehoorzaamt, luistert even naar de vreemde geluiden buiten de lift. Dan worden zijn ogen groot en kijkt hij Jaslyn aan. 'Komen ze ons halen?'
'Ik hoop het echt,' fluistert Jaslyn. Ze gaan beiden rechtop zitten en luisteren ingespannen naar de geluiden buiten de lift. Na een tijdje lijken de geluiden zich te vermenigvuldigen. Vaag horen ze de stem van Harry. 'Haal ze er dan verdomme uit!'
Gespannen kruipen de twee tegen elkaar aan.
'Zouden we er dan eindelijk uitkomen?' vraagt Niall zich af.
'Ik hoop het. Ik moet echt plassen,' antwoordt Jaslyn. Ze lachen even zachtjes.
'Ik ga deze lift wel missen hoor,' geeft Jaslyn dan toe. Eigenlijk gaat ze Niall missen, maar dat durft ze niet zo goed hardop te zeggen. Ze hoopt dat Niall haar toch begrijpt. Het lijkt erop van wel, want met zachte ogen kijkt hij haar aan. Een kneepje in haar hand volgt.
'Ik ga deze lift ook missen,' zegt hij zacht. Ze glimlachen even naar elkaar.

Twee luide bonken op de liftdeur schrikken hen op uit het moment.
'Ga weg bij de deuren!' wordt er geschreeuwd. De twee schuiven van de zijwand richting de achterwand, duwen zich er stevig tegenaan. Niall pakt Jaslyn's hand vast, kijkt haar even aan. Ze knikken even naar elkaar.
'Ik zweer dat ik vanaf nu geen lift meer gebruik,' zeggen ze bijna tegelijkertijd. Ze lachen even en Jaslyn voelt een warm gevoel door haar aderen verspreiden. Ik ga je zo missen, Niall. Beloof me dat je in mijn herinneringen blijft. Ze weigert haar innerlijke verdriet op haar gezicht te laten zien en staart in plaats daarvan naar de deuren. Er verschijnt iets tussen en met veel kabaal worden de deuren open gewrikt. Pas nu kunnen ze goed zien hoe ze precies hangen. Licht golft door de onderste helft van de deuren naar binnen, maar de bovenste helft blijft donker.
Er wordt een stevige stud tussen de deuren geplaatst.
'Jullie zullen je door de kier moeten laten zakken. Jullie hangen op ongeveer de helft,' klinkt er.
'Wat nou als ik er niet door pas?' vraagt Jaslyn geschrokken. Jaslyn staart Niall even aan. Die knikt, gaat op zijn knieën zitten. 'Ik ga wel eerst. Als ik pas, pas jij al helemaal.'
Hij grimast even en begint dan moeizaam richting de deuren te kruipen.
'M'n benen slapen en ik moet plassen,' mompelt hij. Het laat Jaslyn glimlachen. Het zijn maar enkele meters, dus Niall belandt al snel bij de deuren. Hij laat zich op zijn billen zakken, kijkt dan even om.
'Vrijheid, hier kom ik.' Dan laat hij zich met een klein beetje moeite door de spleet heen zakken en verdwijnt hij uit Jaslyn's gezichtsveld.

Zodra hij zijn benen door de spleet heeft gestoken, voelt hij hoe ze worden vastgepakt. Niall wordt begeleidt terwijl hij zich voorzichtig door de spleet heen laat zakken. Fel licht begroet hem en uit een reflex knijpt hij zijn ogen dicht. Het is fel, pijnlijk aan zijn ogen die alleen maar aan het donker gewend zijn.
'Een zonnebril!' wordt er luid geroepen. Ondertussen wordt hij begeleidt naar een brancard. Het beweegt licht onder zijn gewicht. Een zonnebril wordt in zijn handen geduwd en snel zet hij hem op. Als hij zijn ogen weer opent is het een stuk draaglijker om de ruimte rond te kijken. Ze blijken in de lobby van het hotel te zijn. Niall zucht opgelucht.
'Laat me erdoorheen!' klinkt de boze stem van Harry. Niall kijkt op, ziet hoe Harry wordt tegengehouden door een aantal agenten. Niall wuift met zijn hand.
'Laat hem erdoor, ik ken hem. Het is goed.'
Harry wordt los gelaten door de agenten en trekt met een zuur gezicht zijn shirt recht. Dan loopt hij met grote passen richting Niall's brancard.
'Niall,' zucht hij opgelucht.
'Hey, Haz,' antwoordt Niall zacht. Zijn bandgenoot haalt een hand door zijn bruine krullen en Niall beweegt zijn benen wat. Ze tintelen nog.
'Gaat alles goed met je? Ben je niet gewond of zoiets?' vraagt Harry bezorgd. Niall schudt zijn hoofd. 'Nee, alles is oké. Mijn ogen prikken wat en mijn benen tintelen omdat ze sliepen. Verder is alles prima.'
Harry zucht opgelucht en knijpt hem in zijn wang. 'Laat me nooit meer zo schrikken, kleintje.'
Niall lacht zachtjes en slaat Harry's hand weg. 'Dit moet omgekeerd zijn, Haz. Jij bent de jongste.'
Harry lacht ook, laat zijn ogen even over Niall glijden.
'Waarom heb je geen shirt aan?' vraagt hij dan verbaasd en een tikje bezorgd.  Hij fronst en Niall krabt wat ongemakkelijk op zijn achterhoofd.
'Euh, Jaslyn had haar schouder opengehaald dus ik moest het ergens mee verbinden.'
'Jaslyn?' vraagt Harry met een opgetrokken wenkbrauw.
'Ja, het meisje dat bij me in de lift zat.' Niall kijkt de lobby rond, maar vindt geen Jaslyn. Wel ziet hij enkele agenten, een aantal van hun bodyguards, brandweermannen en een aantal ambulancemedewerkers. Door de lobbyramen ziet hij fans, veel fans. Niall zwaait even zwakjes, hoort niks maar kan zien dat de meiden gillen.
'Waar is Jaslyn eigenlijk?' vraagt Niall dan bezorgd.
'Niet hier,' zegt Harry nonchalant. 'Ik zie geen meisje.'
Voorzichtig laat Niall zich van de brancard zakken. Hij zakt bijna door zijn benen heen, die nog flink tintelen. Harry komt snel tot zijn ondersteuning.
'Dan zit ze nog in de lift. Harry, ze moet eruit. Help me eens.'
Niall zet een voorzichtige stap richting de lift. Harry lijkt even te twijfelen, helpt dan toch zijn vriend maar richting de lift.

Het duurt even, voornamelijk doordat Niall nog niet helemaal stabiel op zijn benen staat, maar uiteindelijk komen ze toch bij de lift. Harry houdt zijn arm rond Niall's middel.
'Wat is er aan de hand?' vraagt Niall aan een van de brandweermannen. De man zucht en slaat zijn armen over elkaar heen.
'Ze durft niet.'
Niall onderdrukt een lach. Dat klinkt wel als iets voor Jaslyn. Hij stapt dichterbij, schudt Harry's arm van zijn middel. De controle over zijn benen is al een stuk beter.
'Jaslyn?' vraagt hij dan. Het is even stil, maar dan klinkt toch haar stem.
'Niall?'
'Dat ben ik. Wat is er?' vraagt hij bezorgd.
'Ik durft niet,' hoort hij haar toegeven. Achter zich hoort hij Harry minachtend snuiven en Niall stuurt hem een blik toe.
'Waarom niet?' Niall richt zijn aandacht weer op Jaslyn.
'Ik weet het niet,' geeft Jaslyn toe. Niall schudt zijn hoofd, glimlacht. Hij neemt nog een stap dichterbij. 'Durf je wel als ik beloof dat ik je opvang?'
Het is even stil.
'Beloofd?' klinkt er dan zacht. Het klinkt alsof ze al bij de deur zit en Niall neemt het als een winst.
'Beloofd.'

'Oke, dan kom ik er nu aan,' zegt Jaslyn zacht.
Harry kijkt even verbaasd naar Niall. Die haalt alleen maar met een glimlach zijn schouders op en houdt zijn handen gereed.
'Goed zo,' moedigt Niall aan. Er klinkt wat geschuifel in de lift en dan verschijnen haar voeten door de spleet in de deuren.
'H-hier kom ik dan,' zegt ze nerveus. Naast Niall staan ambulancemedewerkers klaar om haar op te vangen zodra ze eruit is. Niall neemt nog een stap dichterbij.
'Ik vang je op, beloofd,' zegt Niall. Langzaam maar zeker wurmt ze haar hele lichaam door de spleet heen. Zoals beloofd vangt Niall haar op, begeleidt haar totdat ze stevig op vaste grond staat. Niall's handen liggen om haar middel en met trillende handen heeft Jaslyn zijn onderarmen vast.
'Hey,' glimlacht Niall.
'Hey.'
Ze lachen even en dan draagt Niall haar over aan de ambulancemedewerkers.