Eyeless Jack (Love Story) [Zakończone]

40

Angelika (POV)

Dni mijały a ja dalej nie powiedziałam Jackowi o ciąży. Wiem że powinnam ale cały czas się powstrzymuje. Prześladuje mnie obawa że jeśli się dowie może mnie zostawić, a tego to ja nie przeżyje. Skrywanie tego w środku rozwala nie psychicznie. Chętnie porozmawiałabym o tym z Evil, tylko że z niej straszna papla. I co ja mam w takiej sytuacji zrobić? Otrząsłam się gdy ktoś zapukał w drzwi mojego pokoju.

- Mogę? - o wilku mowa. Evil przyszła do mnie. W ręce miała parę koszulek.

- Tak. A to co? - zastanawiało mnie co chce z nimi zrobić.

- Robiłam porządki w szafie. Te koszulki są już na mnie za małe i zastanawiałam się czy jakiejś nie chcesz. Jesteś drobniejsza ode mnie więc by ci pasowały - rozłożyła je na moim łóżku.

Rozmawiałyśmy jeszcze o chłopakach, a raczej ona mówiła mi jak jej się układa z Jeffem.

- Evil a co powiesz na małą wymianę? Też mam parę rzeczy może któraś ci będzie pasować - zawsze to plus aby pozbyć się paru rzeczy i zrobić miejsce w szafie.

- Pokazuj co tam masz! - oczy jej rozbłysły, a na ustach pojawił się chytry uśmieszek.

Otworzyłam szafę na oścież a ta niczym głodne zwierze rzuciła się na "mięso".

- Mogę to i to i to i to i to... - tylko pokazywała palcem po kolei co chce. Coś mi się wydaje że zabierze mi wszystko.

- Tego nie, to moje ulubione, a to weź - wygrzebała wszystko. Będę musiała posprzątać z podłogi resztę.

- Nosisz tą torebkę? Ładna jest. Mogę?

- Którą? -nie patrzyłam w jej stronę. Wzięłam się za zbieranie ubrań.

- Czarna z czaszką.

- Weź - rzadko ją noszę. Ostatni raz ją miałam w apte... Kurwa! Opakowanie po teście do niej jebłam! Odwróciłam się aby szybko ją zabrać.

- Co to jest? - za późno. Czarnowłosa przyglądała mi się jak by z przerażeniem w oczach i niedowierzaniem. Co teraz?

- No bo... To dla... - łzy spływały po moich policzkach, a głos zaczął się załamywać.

- Jesteś w ciąży?

-... Tak - opadłam na kolana zaczęłam ryczeć. Nie potrafiłam się powstrzymać.

- Ej chwila? Czemu płaczesz, to wspaniale prawda? Co z tobą? - opadła na kolana tuż przy mnie i objęła ramionami. Siedziałyśmy tak do puki się nie uspokoiłam.

- Czemu nie powiedziałaś? - zaczęła przyjaciółka.

- Bałam się jak zareagujecie.

- Jack wie...?

- Nie, jeszcze nie. Nie wiem jak mu to powiedzieć.

- Jak to jak. Po prostu. Nie możesz wiecznie czekać.

- No tak, ale co jeśli mnie zostawi ja się dowie. Może on nie chce mieć dzieci.

- Na mózg ci padło. Ten czubek świata poza tobą nie widzi. Kocha cię,a jak by tylko spróbował cię zostawić to osobiście go wypatroszę - podniosła mnie na duchu.

- Idź do niego teraz. Nie zwlekaj!

- Masz racje. Idę do nie...

- Evil jesteś tu. Zrób mi jajecznicę! - bez zapowiedzi Jeff wlazł do mojego pokoju. Moja twarz zbladła. Jeff patrzył na ręce Evil która trzymała w tej chwili mój test.

- Która? - zabrzmiał groźnie. Evil wskazała na mnie palcem a ja jeszcze bardziej zbladłam. Zrobił parę kroków w moją stronę i... przytulił?! Czekałam na cios albo coś w tym guście a nie na przytulanie.

- No to ładnie. A mówiłem żeby się pilnować! Tak to jest jak się nie słucha wujka Jeffa! Jack wie?

- Yyy nie - zaskoczył mnie. "Wujek"?

- To dupa w troki i mówić mu - wypchnął mnie z pokoju i zamknął drzwi. Wróć... wywalił mnie z własnego pokoju. No nie -.-

Ale ma racje. Muszę mu w końcu powiedzieć.

Zeszłam na dół i stałam już pod drzwiami od pokoju Jacka. Serce waliło mi jak by miało zaraz wyskoczyć. Drżącą ręką zapukałam.

- Wchodź - usłyszałam.

- Jack, musimy pogadać - wychyliłam się zza drzwi.

- No ok. A możemy po obiedzie? Umieram z głodu - wstał i chciał już wychodzić.

- Nie. To naprawdę ważne - dostrzegł powagę w moich oczach.

- No...dobrze - wycofał się i usiadł na poprzednim miejscu.

Zamknęłam za sobą drzwi i usiadłam obok niego.

- Dobrze się czujesz? Jesteś dość blada?

- Tak, ale musisz coś wiedzieć.

- Słucham - skupił się całkowicie na mnie.

- Pamiętasz jak mówiłam że będę miała okres... Bo mi się spóźniał... Poszłam do Apteki... Ja jestem w ciąży... - te słowa najciężej przeszły mi przez gardło. Chciałam płakać, ale jak bym nie miała już czym. Podniosłam opuszczoną głowę i zamarłam. Jack się uśmiechał i to jak!

- Będę ojcem? Będę... ojcem... Będę ojcem!!! - powtarzał to w ciąż. Chyba sam nie wierzy w to co się dzieje. Ja też nie. Odczułam niesamowitą ulgę widząc jak Jack się cieszy. On skacze z radości!

- Musimy wszystkim powiedzieć! Trzeba kupić łóżeczko i zabawki i ciuchy. No i jeszcze wózek! Może jeszcze...

- Ej spokojnie do tego jeszcze czas! - uśmiechnęłam się i nie chciałam przestać.

- A no tak! No to choć! - chwycił moją dłoń i pobiegliśmy na dół do wszystkich.

- Będę OJCEM! - Wykrzyknął na całą salę. Teraz to ich zamurowało. Patrzyli na niego jak na idiotę, a po chwili na mnie. Potrafiłam się tylko głupkowato uśmiechać i kręcić głową na "tak".

Zaczęło się robić gwarno. Każdy wstawał i po kolei nas ściskał, całował i gratulował. Tylko Papa wydawał się strasznie cichy. Zniknął zaraz po tym jak złożył nam gratulacje. Reszta powiedziała że robimy imprezkę, ale tylko ja mam zakaz picia. No jak bym nie wiedziała.