Survivor~JHS~

♠2♠

Bugün Survivor'ın ayrıntıları için binaya gidecektim. Bugün bize tatildi. Üniversitede okuyordum. Okçuluk bölümünde. Okçuluğu seviyordum ve yapabiliyordum da. Turnuvalarda hep 2. oluyordum. O da hep bir kız yüzündendi.

Hazırlanıp çıktım. Oraya patenlerimle gidecektim. Siyah usta patenim vardı. Üstünde de mavi çizikler vardı. Sanki mavi bir şimşek karanlığı yarıyormuş gibi. Kaskımı takmıştım sadece.

Oraya varınca büyük bir kalabalığın olduğunu gördüm. Acaba bu insanlar ne için burdalardı? Başvuru ilanında olan adam elinde bir mikrofonla çıkmıştı dışarıya.

"Bayanlar ve baylar! Öncelikle hoşgeldiniz!"

Herkes alkışlamaya başlamıştı. Bense göz devirmeden edemedim. Gösterişçi şey.

"Bugün buraya toplanmamızın nedeni sizin de bildiğiniz gibi Survivor'a katılacak olanlar için bir ön tanışma hazırlamamız."

Ne yani benim gibi diğer başvuranlar da mı buradaydı? Eliyle bizleri gösterdi.

"Şimdi isimlerini söyleyip onları buraya çağıracağım. Bu kişiler, aramızdaki en cesur, en korkusuz ve en iddialı kişiler!"

Herkes tekrardan alkışlamaya başladı. Ellerini alkışları dindirin anlamında sallamıştı.

"İlk olarak Kim Jae-min!"

Alkışlar eşliğinde orta boylu, zayıf, siyah gözleri ve siyah saçları olan bir kız çıktı. O da aynı şekilde elini kalabalığa doğru sallıyordu. Hepsi gösteriş meraklısı.

"Min Yoongi!"

Çekik gözlü, kahverengi saçlı ve oldukça soğukkanlı görünen çocuk da sahneye çıktı. O sırada telefonum çaldı. Aramayı cevaplamak için kalabalıktan biraz uzaklaştım.

"Efendim Eun ji?"

"Nerdesin sen!? İki saattir seni arıyorum ama bazıları telefonlarına cevap verme zahmetinde bile bulunamıyor!"

"Üzgünüm. Duymadım."

"O sesler de ne? Cidden nerdesin sen?"

"Survivor yarışmacılarını çağırıyorlar. O yüzden kapatmalıyım."

"Tamam ama sonra ara."

Telefonu kapatıp arkadan izlemeye devam ettim. 15 kişi çıkmıştı bile sahneye.

"Ve son olarak. Kim Yumin!"

Yavaş yavaş patenlerimi oraya yönlendirip ilerledim.

"Galiba bu yarışmacı bugün aramızda bulunma-"

"Burdayım!!"

Sahneye patenimi sertçe vurup sesimi yükseltmiştim. Oldukça havalı bir giriş yaptığımı düşünüyordum. Ama neden böyle bir şey yaptığımı da hâlâ tam olarak anlamdıramamıştım. Yine de hoşuma gitmişti.

"Ah işte burda! Kim Yumin! Asi kız. Gel bakalım."

Diğerlerinin yanlarına gidip yan sıra hâlinde dizilmiş olan yarışmacıların en sonuncusunun biraz uzağında durdum.

"İşte aramızdaki en cesur insanlar için bir alkış alalım lütfen!"

Diğerleri alkışlarken ben yarışmacılara bakıyordum. Hayır hayır! Bu o olamazdı herhalde değil mi? Kaşlarım istemsizce çatılmıştı. Önüme dönüp bizi alkışlayan insanlara baktım.