One Sweet Night [COMPLETED]

Chapter 14

CHAPTER 14

"Tristan's POV"

I am here now in Singapore for our two weeks convention and damn I miss my babe so much. Kung hindi lang ito importante, I would rather stay there in the Philippines. Not seeing and holding her makes me damn crazy. Just thinking about her now makes me want her and shit, I can't help it. Medyo sumisikip ang pantalon ko sa mga naiisip kong gawin sa kanya. If only she's here. I admit I was a bit disappointed nang tumanggi siyang sumama sa akin kaya lang ayaw ko din namang pilitin siya kung ayaw niya. Baka mamaya iwan niya pa ako. I can not let that happen.

"Hey El Fierro, mabuti naman at lumabas ka na sa lungga mo sa wakas!" Si Gael na sa kasamaang palad ay kaibigan ko. Kararating niya lang kasama sina Zander at Liam.

"Fuck you Jimenez." Sagot ko sa patutsada niya sa akin na ikinatawa niya.

"But Gael was right, lately you were not attending our nights out?" Sabat naman ni Zander.

"Busy ako sa trabaho." Nakangisi kong sagot sa kanila.

"Tell that to the marines El Fierro." Hindi naniniwalang sagot ni Dylan.

"I think I know the reason." Sabi ng kararating na si Zeik. Hindi talaga pahuhuli ang gago.

"Ano?" Halos sabay sabay na tanong ni Gael, Zander at Dylan kay Zeik.

Bago pa makasagot si Zeik ay inunahan ko na. "Mga tsismoso kayo! Mind your own business!" Hasik ko sa kanilang apat.

"Asus defensive ka naman masyado El Fierro, sige na Zeik sabihin mo na." Panunulsol pa ni Gael.

"Shut the fuck up!" Bulyaw ko kay Zeik.

"Okay, I know right. Sabi ko na nga ba at alam ko na ang dahilan." Nakangising saad sa akin ni Zeik. Fuck!

"Bahala nga kayo sa buhay niyo!" Sagot ko sa kanila at nauna na akong pumasok sa loob ng convention hall. Habang papasok ay rinig ko pa ang panggigisa ng tatlong baliw kong kaibigan kay Zeik.

They are lunatics, ewan ko din ba kung bakit sila ang mga naging kaibigan ko. But even though most of the times they are crazy, I know we can depend on each other. Ever since we were kids, mga kaibigan ko na ang mga iyan. Alam ng bawat isa ang kalokohan namin. But now, I don't know why I don't like to share with them my whereabouts together with my Yanna. Except Zeik, he was the one I confide before that I was looking for some girl and due to my desperation, I told him what happened to us.

I needed his advice before because I feel like being crazy searching for her. And luckily he helped me find her. He gave me a reliable private detective and the rest was history. And until now I didn't tell him yet that I already found her and we are together now but he is intelligent that's why for sure he already knows.

Maya maya ay sumunod na din sila sa akin sa loob. Ramdam ko pa rin ang mga mapanudyong ngisi at mga makahulugang ngiti nila sa akin na ipinag-kibit balikat ko na lang.

Sinamaan ko ng tingin si Zeik. Baka kung anu ano na ang sinabi ng gagong ito sa kanila.

MATAPOS ang mga gawain namin ngayong araw ay sabay sabay na kaming tumuloy sa aming mga presidential suite.

"Maaga pa, mag-inuman muna tayo." Apela ni Gael.

"Sige." Sang ayon ni Zeik.

"Cool." Saad naman ni Dylan.

"Tara." Sagot naman ni Zander.

"Oh ikaw Tristan, don't tell me na hihindian mo na naman kami. Tangina ang tagal mo ng hindi sumasama sa amin." Pangongonsensya ni Gael sa akin. Mukhang wala na akong kawala ngayon.