Mabilis lang ako nakauwi dito sa dorm, i just cant explain kung gaano ako kasaya ngayon araw na to.
Im so happy kasi we bond again together.
umupo muna ako dito sa sofa pag pasok ko naisip kong i check muna ang social media accounts ko. And yeah expected sabog ang notifications ko. but i dont mind kasi nakatingin lang ako sa picture namin ni jho kanina ng magkayakap kami.
syempre tinignan ko din yung mga story ng mga teammates ko expected syempre kami ni jho yun. Haha cutie.
"Hey happy natin ah sleep na anong oras na" nagulat naman ako sa nag salita, si deanna.
"kadadating mo lang?" dagdag nya habang naghahanap ng milk sa ref.
"yup! i cant sleep." sabi ko naman sabay higa.
"i just cant explain how happy i am deanna." sabi ko habang nakangiti.
"halata naman bea, kanina pa." sabi nya naman at abot ng isang baso ng milk sakin.
"so? sinabi nya ba na she will comeback?" bumalik ako sa pagkaka'upo at uminom muna ng milk bago ko sinagot ang tanong ni deanna.
"no, wala syang sinabi" sabi ko naman. Tumingin ako kay deanna.
"mahal mo talaga si jho no?" tumingin lang ako sa kanya, hay sobra.
"kase sa kabila ng nangyari nun, atleast malay mo may comeback hahaha char." dagdag nya sabay ngiti. Lakas mang hopia neto.
di nagtagal bumalik nadin si deanna sa kwarto nya at ako na lang naiwan mag isa. Hindi ko lang maiwasan maalala yung nangyari samin dati.
Few months after season 80 end nabigo kaming kunin ang championship that time, few months past pero masakit padin para sakin ang mga nangyari not in volleyball but samin ni jho.
wala ng mas sasakit pa kapag yung babaeng sobra mong gusto at minahal eh pagmamayari na pala ng iba. Before season 80 ends syka ko nalaman na jho and nico became official. Yes. in a relationship. That day alam ng buong team kung gaano ako nag breakdown kung gaano ako nasaktan that time, pero i have no rights cause im just a bestfriend, bestfriend of jho.
Everything change since naging sila ni nico, nagka iwasan kami ni jho that time. I dont know what happened but i did the right thing na umiwas na lang kasi there is so many issue about me and jho. Syempre i also respect there relationship.
but in the other side i was so so so fully hurt, hindi ko maiwasan masaktan, everyday i died everyday i wish na sana panaginip lang lahat ng to. Everyday i wish na bumalik na lahat sa dati, na bumalik na si jho.
alam ko meron talaga samin ni jho. But then hinayaan lang namin dalawa. Maybe siguro sa sobrang takot namin dalawa na mawala kung anong meron kami. Mas pinili namin kung saan kami mas magtatagal. but i was wrong biglang nagbago lahat, nawala yung kung anong meron kami lahat lumabo.
Tuwing naalala ko na i lost her, ginagawa ko lahat wag lang maalala na wala na sya sakin na lahat nagbago na. Inom dito inom doon iyak dito iyak doon. Pero wala walang nagawa ang alak ang iyak i dont know i just cant move on hindi naging ganun kadali sakin ang lahat at hinding hindi na magiging madali sakin lahat. I also lost my self every damn day when i wake up in the morning. Kahit saan ako pumunta sya ang nakikita ko, everyday lagi kong tinatanong yung mga tanong na alam kong walang sagot. everyday naririnig ko ang tawa nya like she always saying my name. Everyday im praying, to the point na hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas.
she left me hanging, gusto ko magalit that time but i know i can't, never akong nagalit kay jho since the day she left me. Cause i know kahit gaano kalaki yung sakit mas malaki at nangingibabaw padin yung pagmamahal na meron ako para sa kanya. Ganito ko kamahal si jho kaya naging ganito din kasakit..
---------------------------
Please vote and support and dont forget to spread na din hehe. Thankyouu! <3
BINABASA MO ANG
BE WITH YOU AGAIN
Fanfiction"Ang daming nagbago jho." "Bakit tayo nagbago jho?" "Jho bakit hindi ako?" "Jho bakit hindi ako yung pinaglaban mo" "Pwede pa?" "Pwede pa ba bea?" "Sana pwede pa"
