" ညမိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ ျပန္ရေအာင္ ေမာင္ ရာ "
" ပင္ပန္းေနလို႔လား ?? အဖ်ားျပန္ဝင္ခ်င္ေနတာလား ??
မွန္းစမ္း !!! ကိုယ္လည္း မပူပါဘူး "က်ေတာ့္ဘက္မွ စကားတစ္ခြန္းသာ စရေသး ။
ေမာင့္ထံမွ စိုးရိမ္တႀကီးေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာက
အေတာမသတ္ေတာ့ ။" မင္း ကို နားေစခ်င္လို႔ "
လူငယ္ဘဝတုန္းကသာ အလိုက္ကန္းဆိုးမသိ
ဆိုးခ်င္ဆိုးမည္ ။ ဂ်စ္တိုက္ခ်င္ ဂ်စ္တိုက္မည္ ။
ေမာင္ နားလည္ေပးသမွ်အေပၚ အခြင့္ေကာင္းယူခ်င္
ယူမည္ ။" ေမာင္တို႔ လက္ထက္ၿပီး အရမ္းေျပာင္းလဲသြားလိုက္တာ
အရင္က အဆိုးအေတေလးအိုဆယ္ဟြန္း ဘယ္ေရာက္
သြားတုန္း "ဤကဲ့သို႔ေသာ က်ေတာ့္ကို သည္းသည္းလႈပ္ခ်စ္ေပး
ႏိုင္သူအေပၚ အေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိ အႏိုင္မယူခ်င္ေတာ့ပါ ။လူႀကီးပိုင္းလည္းေရာက္ေနၿပီ ။ အသက္အရြယ္ကလည္း
ရင့္က်က္သင့္သေလာက္ ရင့္က်က္ေနၿပီ ။
အဘယ္စိတ္မ်ိဳးႏွင့္မ်ား တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ဆန္
အခြင့္ေကာင္းယူရမည္နည္း ။" ငါ ရင့္က်က္လာတာကို ေမာင္ ေပ်ာ္သင့္တာ
မဟုတ္ဘူးလား ။ အရင္ကလို အာေပါက္မတက္
ေခ်ာ့စရာလည္းမလိုေတာ့ဘူးေလ "" ဘယ္လိုမ်ား ေျပာလိုက္တာလဲ ဟြန္းငယ္ရယ္ ။
အခုအခ်ိန္အထိ ေပးခဲ့သမွ်အခ်စ္ေတြအကုန္လံုးကို
နည္းေသးတယ္ လို႔ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္ပါ ။
ေမာင္ မင္းကို ၿငိဳ ျငင္ ရက္ပါ့မလား "သိသိသာသာကို တုန္ရီလာသည့္ ေမာင့္ေလသံႏွင့္
က်ေတာ့္အားပိတ္ရပ္ၿပီး စိုက္ၾကည့္လာသည့္
ေမာင့္မ်က္ဝန္းမ်ားက ဝမ္းနည္းေနသလို မႈိင္းက်လာ၏ ။" ေမာင္ .. "
" မင္း ကိုယ္ေႏြးေနတာနဲ႔တင္ ပ်ာယာခတ္ေနတဲ့
ေမာင့္ အပူကိုမျမင္ဘူးလား ။ မင္း စကားနည္းလာတာနဲ႔
ဘာမ်ားျဖစ္လို႔လဲ ?? စိတ္ညစ္စရာ႐ိွိလို႔လား ??
ထုတ္မျပတက္တဲ့ မင္းအက်င့္ကိုသိသိႀကီးနဲ႔
အလုပ္အကုိုင္အပ်က္ခံၿပီး စိုးရိမ္ရတာ လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္
ပါ ။ မင္း ေမာင့္ အေပၚ ဂ်စ္တိုက္မွ ေမာင့္အေပၚဆိုးမွ
ေနသာထိုင္သာ႐ွိၿပီး စိတ္ေပ်ာ္ရတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုလည္း
မင္းမသိပါဘူး ဆယ္ ဟြန္း ရာ "
VOUS LISEZ
ေမာင့္ သဲ ငယ္ [ Sequel ] [ Complete ]
Fanfictionေမာင့္ အေပၚ ဆိုးရတာ ေပ်ာ္ရဲ႕လား သဲငယ္ ..