Collection of poems,short stories and essays--both English and Tagalog that can spice up your everyday life. This writings may change your perspective in life....or not.
Highest Rank Achieved:
#3 in collections as of May 11,2019🎉🎉🎊 Tha...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
" Trisha,okay ka lang?"Bigla akong Nabalik sa tamang pag iisip nang marinig ko ang boses ng aking kaibigan.
Nasa kalagitnaan pa naman kami ng klase tas napapatulala na naman ako. Eh kasi naman, ang pogi ng kaibigan ko.
" A-ah oo, o-okay lang ako" sabay ngiti ko rito upang Hindi niya mahalata na kinakabahan akong kausap siya.
Matagal ko na siyang gusto. He is my childhood bestfriend. He always protects me kapag may mga nambubully sakin nung elementary kami.
Lagi kasi akong nabubully noon dahil para akong nerd kaya lagi siyang nasa tabi ko upang protektahan ako. At doon din nagsimula ang pagsibol ng damdaming bago sa akin.
"Oy Trisha, ba't ba lagi kang natutulala?May sakit ka ba?" Yan, dyan ako nainlove sa kanya. Nakakabaliw. *sigh*
"Okay lang ako Joshua, madami lang akong iniisip" natatawang saad ko rito upang Hindi niya mahalatang naaawkwardan ako.
"Okay, sabay tayong maglunch?" Tumango na lang ako sabay ngumiti dahil baka bigla kaming makita ni Sir na nagdadaldalan.
Bumalik na ko sa pakikinig Kay Sir at inalis muna sa isipan ko ang aking kaibigan. Dapat ako lalong magseryoso dahil malapit na Kong makatapos ng highschool. Kailangan Kong maging 1st this school year dahil ayaw kong madisappoint sakin ang magulang ko.
Tumunog na ang school bell which means lunch time na. Niligpit ko na ang mga gamit na nasa desk ko at nilagay lahat ng iyon sa bag ko.
Pagkatapos ay tumayo na ko dahil hinihintay na ko ni Joshua sa may pinto ng room.
"Kahit kailan talaga napakabagal mong kumilos Trisha" nakabusangot na sabi niya habang nakatingin sakin.
Hindi ko maiwasang matawa sa reaksyon niya. Para siyang batang inagawan ng candy HAHAHA. I pinch his cheeks,na madalas Kong ginagawa kapag bumubusangot siya, at saka niyaya.
"Tara na Joshua, baka maubusan tayo ng upuan sa Canteen" natatawa Kong saad sabay hatak sa kanyang braso.
"Stop calling me Joshua, Janna" seryoso nitong saad. Napatawa na lang ako dahil ang sarap niyang inisin.
"Sorry na Josh--Brix, nakakatuwa ka kasi pag naiinis ka HAHAHA"
"Aish,Tara na nga" Nakabusangot pa din siya habang papasok kami sa loon ng canteen.
Pagpasok namin ay Sinabi niyang siya na lang daw ang oorder ng pagkain naming dalawa at humanap na lang raw ako ng mauupuan dahil baka raw mapagod pa ako.
Sus! Nanlandi pa. 'Di nagtagal ay nakita ko na siyang palapit dito habang may dala dalang tray.
Habang kuamakin kami ay bigla siyang nagsalita. "Uhh Trisha, sabay tayong umuwi mamaya ah? I have to tell you something".
