CHAPTER 5

5 0 0
                                    

HE IS 26 AND I AM 14

"Goodbye class!" Pagpapaalam ni sir Mark atsaka lumabas.

Dali-dali akong lumabas at hinabol siya.

"Sir! Sir!" Tawag ko sa kaniya.

Lumingon ito sa akin at ngumiti. Shez, bakit ba kasi ang gwapo mo sir?

"Yes, Yza?" Tanong nito atsaka lumapit sakin.

Ano nga ba, Yza? Wala ka namang kailangan kay sir ah.

"Ah. M-may a-assignment po ba sir?" Palusot na nauutal kong tanong. Sheezzz yung heart beat ko kasi!

"Ikaw talagang bata ka, hindi ka nakikinig. Oo, meron. You will draw your inspiration, it may be 'who' or 'what' then you will present it tomorrow in front of me and your classmate, okay?" Sabi nito ng nakangiti.

"S-sorry po sir. Hehe salamatttt!!!" Sagot ko atsaka tumakbo palayo sa kaniya.

Masama ba mag ka crush sa teacher? Alam ko hindi masama pero yung masama is I am just 14 years old while he is already 26 years old. I am only grade 8 student while he is my teacher. Anlayo ng agwat namin. 12 years. Sobrang layo. Kasi naman eh, sinong hindi magkacrush sa teacher na yun? Siya yung tipo na naka eyeglasses, tangos ng ilong, mestizo, kapal ng kilay, ang tangkad. Parang hindi bagay sa kaniya yung teacher, para kasi siyang model eh. Andami rin nag kacrush sa kaniya pero ewan ko, parang hindi lang crush nararamdaman ko sa kaniya eh. Haix landi mo Yza!

Kinabukasan...

Mag prepresent na ng aming assignment ngayon. And sobrang kabado ako ngayon dahil ako na ang susunod..

"Yza Cruz. You may present your works now" Tawag ni sir.

Tumayo ako at pumunta sa harapan. Tinignan ko mga kaklase ko na naghihintay sa drawing ko. Nahihiya ako baka pag tawanan nila ako...

"Go Yza! Reveal mo na yan!" Sabi ni Yen sakin na bessy ko. Siya lang kasi yung nakakaalam tungkol sa paghanga ko kay sir Mark. Siya lang yung palagi kong nilalabasan ng aking nararamdaman.

Huminga ako ng malalim. Dahan-dahan kong pinakita sa kanila ang aking dinrowing.

"Woaaahhhh"

"Niceee!"

"Ayieee Yzaaaa crush mo pala si sir ah!"

"Wahhhhh ano ba yaaannnn!!!"

Reaksyon nilang lahat. Tinignan ko si sir na pangiti-ngiti lang habang tinitignan yung mukha niya sa papel ko Hindi rin naman kasi sa pagmamayabang, magaling akong mag drawing. Ako yung pambato ng school pag Art na yung usapan kaya siguro mas lalong naging maingay dahil na rin sa magandang mukha ni sir na iginuhit ko dito.

"Shhhh classs!  Quiet! Let Yza explain her piece." Sabi ni sir na siyang ikinatahimik ng mga kaklase ko.

"A-ahmmm" Simula ko. Tinignan ko si sir na naghihintay sa explanation ko. Bahala na to!

"Sir. You are my inspiration since then. I admire you so much for being such a good teacher and friend to us at the same time. I'm sorry but crush po kita sir——" 'di ko na pagsasalita ko nang biglang nag ingay sa loob ng classroom.

"Wahhhhh si sirrrr ngumiti!!!"

"Wahhhhh!!!!!!! Yzaaaa!!!!!"

"Yzaaaa namula si sir!!!"

"Waaahhhhh Yzaaaaa ang gwapo ngumiti ni sirrrrr!!"

Pagwawala nila sa loob ng classroom.

Tinignan ko si sir na nakangiti at napakagat labi ako sa kilig.

"Okay class enough na yan. Class dismissed. Yza, magpaiwan ka dito. Let's talk."

—-
"Uy! Ano nanaman jan iniisip mo, love?" Muntik ko ng nakalimutan na katabi ko pala ang asawa ko ngayon.

Ngumiti ako sa kaniya.

"Naalala ko lang yung umamin ako sayo 10 years ago, love. Hahaha ambata ko pa nun para sa ganiyan kahiya! Hahahha!" Sabi ko atsaka tumawa kaming dalawa.

"Naalala ko pa love noong pinaiwan mo ako tas pinagalitan. Hahah! Kasi ambata ko pa. Tapos ang sabi mo wag na kitang e'crush dahil hindi tayo bagay. Hahaha! Tapos sabi mo, unahin ko muna pag aaral ko bago pag-ibig so ayun! Tinapos ko pag-aaral ko para makahanap ng pag-ibig! Hahahaha buti iniwasan mo ako noon." Sabi ko atsaka niyakap niya ako.

Yes, my teacher before is my husband now. Nakakatuwa lang isipin na pagkatapos non, hindi na kami nagpansinan tapos nag transfer ako. Hanggang sa nakatapos ako atsaka nakapaghanap ng trabaho.

I am now a successful architect and he is the principal in my alma mater. We are both successful. And we were married last year. And we are having a baby— oh not just one but a twin.

And ang nangyari sakin made me realize na age really doesn't matter. Kasi kung kayo, kayo talaga kahit sobrang layo ng agwat niyo sa isat-isa.

Nakakatuwa lang talaga isipin na kahit anong layo niyo sa isat-isa, gumagawa pa rin ang tadhana para mapalapit kayo.

So para sa akin, don't rush. Huwag magmadali dahil may nakalaan talaga para sayo.

Kung wala ka ngayon, malay mo baka bukas meron na. :>

THE END

Random Story's (ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon