One shot's - A story (usually an X reader) that can be short, long, or otherwise, but is just ｏｎｅ plot and ｏｎｅ storyline.
Please order shot only in chapters "Zamówienia".
I don't write in first perspective.
ｓｔａｒｔ: 「 ２８．０９．１８」
ｅｎｄ： 「 nie pamiet...
-Jesteś głodny Haru? - Spytała z uśmiechem dziewczyna kładąc przed nim parującą herbate.
-Trochę. Możesz mi zrobić makrele - Powiedział dmuchając na parujący napój - Jest w lodówce.
-Zrobie ci coś bardziej pożywnego! Co powiesz na rosół? - Nie czekając na jego odpowiedź ruszyła do kuchni słysząc w tle "wolałbym makrele..." Zaśmiała się delikatnie i wzięła się za gotowanie zupy.
∆
Dziewczyna stała nad starszym bratem z miską panującego rosołu, zastanawiając się czy go obudzić. Westchnęła cicho i odłożyła miskę na szafkę obok łóżka, delikatnie szturchając jego ramieniem.
-Haru, obudź się. Zrobiłam ci zupę, zjedz ją - Chłopak przetarł oczy i oparł się o szafkę nocną zaczynając jeść przygotowany przez siostrę posiłek. Może nie był tak dobry jak jego makrela, ale przez chorobę nie robiło mu to większej różnicy - Smaczne?
Chłopak pokiwał głową i wrócił do jedzenia. Dziewczyna poklepała go delikatnie po plecach i wyszła z pokoju, mówiąc aby wołał ją gdyby czegoś chciał.
Po skończonym posiłku odłożył miskę na podłogę i chwycił chusteczkę, wydmuchując nos. Opadł na poduszki i zakrył oczy ramieniem. Był wykończony, ale po zjedzeniu szybko nie zaśnie. Westchnął cierpiętniczo odkrywając się. Pech chciał, że w tym momencie do pokoju weszła jego siostra chcąc wziąć miskę i kubek do kuchni.
-H-Hej! - Krzyknęła podbiegając do niego - Zakryj się! W ten sposób nigdy nie wyzdrowiejesz!
-Ale jest mi gorąco - Odpowiedział jej i ponownie się odkrył.
-Ugh! - Zdenerwowana dziewczyna tupnęła nogą, zakrywając go pod samą szyję - Nie odkrywaj się. Wypoć z siebie chorobę!
Haruka zaśmiał się w duchu i pokiwał głową zgadzając się.
-Gdybyś czegoś potrzebował krzyknij, będę w swoim pokoju - Poinformowała go zabierając miskę oraz szklankę - Słodkich snów!
Chłopak przewrócił się na bok i zamknął oczy próbując zasnąć, jednocześnie dziękując za tak wspaniałą i troskliwą siostrę.
