ამ საგიჟეთში უბრალო ავადმყოფები არ არიან. აქ ყველას ერთი რამ აერთიანებთ. ყველა მათგანი მკვლელია. მაგრამ მათ შორის განსხვავება ის არის, რომ მკვლელობა ყველამ განსხვავებულად და გამორჩეულად ჩაიდინა. ეს საგიჟეთი ადრე საავადმყოფო იყო, მაგრამ ქალაქში ისეთი...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
გოგო მის უკანასკნელ ძალებს იყენებდა იმისთვის რომ ორ ექთანს გაქცეოდა, თუმცა რომ გაქცეოდა სად წავიდოდა? ექიმი წინ მიდიოდა ეღიმებოდა როცა ბიჭების რეაქცია ახსენდებოდა. ხვდებოდა რომ ასეთი საქციელებით მიზანს მიაღწევდა და სამივეს გატეხდა. -გთხოვ ექიმო... არაფერი დამიშავოთ_ გოგო ყვირილს და ტირილს განაგრძობდა. მაგრამ მისი არავის ესმოდა და ეს მეტ სიამოვნებას ანიჭებდა მალიკს. დიდი დერეფნის გავლის შემდეგ ზეინმა დიდი დრამატულობით პირველივე კარი შეხსნა. ექთნებმა გოგო ოთახის ცენტში მდებარე რკინის მაგიდაზე დააწვინეს, ხელ-ფეხი მჭიდროდ შეუკრეს და ოთახი დატოვეს. მაგიდა ფეხებისკენ ოდნავ დახრილი იყო. გოგოს ტერფებს შორის კი არც თუ ისე დიდი ხვრელი იყო. მალიკი გოგოს ღიმილიანი სახით მისჩერებოდა და ფიქრობდა პირველი რა გაეკეთებინა მისთვის. "პაციენტმა" შიშით მოავლო იქაურობას თვალი და მის ცხოვრებაში პირვლად შეეშინდა. უფანჯრო ოთახი ჩაბნელებული და მტვრიანი იყო. მსუბუქი სინათლე მხოლოდ კედელთან მდგარ სამ მაგიდებზე ანათებდა, რომლებზეც ვერცხლისფერი ბრწყინავი, სხვადასხვა ზომის, საკმაოდ ბასრი იარაღი ეწყო. დანების გარდა ქირურგიული იარაღებიც შენიშნა. გოგომ შიშისგან კანკალი დაიწყო. მართალია ისიც ისეთივე შეშლილია როგორც ყველა იქ მყოფი მან ხომ მისი და ცოცხლად გაატყავა მხოლოდ იმიტომ რომ მის ოთახში დაუკითხავად შევიდა. როცა მის დას სარდაფში ატყავებდა საერთოდ არაფერს გრძნობდა და არც ის აშინებდა ამ დანაშაულის შემდეგ რა მოუვიდოდა. მაგრამ ახლა როცა იმის საშიშროება არის რომ ექიმმა ისიც ცოცხლად გაატყაოს უსაზღვრო და დაუძლეველი შიში იპყრობს. გოგო ვერც კი ამჩნევს მალიკი მას გვერდიდან თავზე როგორ ადგება. მოუთმენლობის გამო და იმ სიამოვნების გამო რომელსაც მალე მიიღებს ზეინი ქვედა ტუჩს ჯერ ენით ისველებს შემდეგ კბენს. გოგოს ყურადღების მისაქცევად და მის კარგად დასანახად მაგიდის თავზე დაყენებულ დიდ ნათურას ანთებს რის გამოც გოგო მაშინვე თვალებს ხუჭავს. - არა, არა , არა! ასე არ შეიძლება! თვალები უნდა გაახილო ანაბელ!_ თითქოს მშვიდად მაგრამ მაინც ბრძანებლური ტონით თქვა. ანაბელს თვალები მაგრად ჰქნდა დახუჭული. მალიკს მოთმინება ამოეწურა გოგოს ყბაში ძლიერ მოკიდა ხელი - ან თვალებს გაახელ ან ახლავე ამოგთხრი და პირში ჩაგტენი!_ კბილებში გამოცრა. ხელს კი უფრო და უფრო უჭერდა. იმაში დარწმუნებული ანაბელი რომ ზეინი ამას ნამდვილად გააკეთებდა თვალები ნელა გაახილა. ექიმმა კმაყოფილად გაიღიმა, გოგოს მოშორდა და იარაღების მაგიდასთან მივიდა. ფიქრის გარეშე დაავლო მაგრატელს ხელი და ისევ მის პაციენტთან დაბრუნდა. - აბა ანაბელ შემახსენე აქ რისთვის ხარ?_ უდარდელად თქვა თითქოს ფსიგოლოგი ყოფილიყოს და სიანს ატარებდეს. -მე... ჩემი და მოვკალი._ დაიჩურჩულა თან ექიმს აკვირდება. -როგორ?_ ზეინმა მაგრატლით გოგოს მოკლე მკლავიანი მაისური შუაზე გაჭრა. -გავატყავე_ ისევ ჩუმად და შიშით თქვა. -როგორი შეგრძნება იყო ეს?_ მალიკმა მაგიდიდან პატარა თუმცა ძალიან ბასრი დანა აიოღო და გოგოს ღიმილით შეხედა. -კ...კარგი_ ანაბელმა მძიმედ გადაყლაპა ნერწყვი. ზეინს მის პასუხზე უფრო დიდზე გაეღიმა. - მაშ ასეე..._ დანა მსუბუქად თუმცა ისე რომ კანი გაეჭრა მკერდიდან ჭიპამდე დაუსვა. გოგომ არა ამქვეყნიურად დაიყვირა და მაგიდაზე დაიკლაკნა. -შეწყვიტე გთხოოვ_ სასოწარკვეთილმა ამოიტირა. ეს უფრო ახალისებდა ზეინს. ექიმი მისკენ დაიხარა და დანა ლოყაზე დაუსვა მაშინვე იფექა სისხლმა. მალიკმა დანას საჩვენებელი თითი აუსვა და წითლად შეღებილი თითი პირში მოიქცია. -მმმმ... შესანიშნავი გემო გაქვს... შენი სისხლიც ისეთივე ბინძურია როგორც შენ_ გოგოს სახესთან დაიჩურჩულა. ტუჩებზე დანა გადაატარა- ძალიან მიმზიდველი ტუჩები გაქვს_ თქვა თუ არა ველურივით დაეტაკა გოგოს ტუჩებს. ენას მის პირში ატრიალებდა და თმაზე ქაჩავდა. ანაბელი კოცნაში არ აყვა და ცდილობდა მოეშორებინა ექიმი. რამაც საშინლად გააბრაზა ბიჭი. უცბათ მოშორდა ქვედა ტუჩს ხელი წაავლო წინ გამოწია და ერთი ხელის მოქნევით სხეულს დააშორა. გოგოს განწირულმა ხმამ მთელი ოთახი მოიცვა. მის ყვირილს კი ზეინის სიცილი შეუერთდა. -აბა საყვარელო მითხარი როცა შენი და გაატყავე ყველაზე მეტად რომელი ადგილის მოჭრა გესიამოვნა?_ გახალისებულმა ჰკითხა და მაგიდას მეორე მხრიდან მოუარა. ანაბელი ხმას ვერ იღებდა მთელი პირი საკუთარი სისხლით გაევსო. -პასუხი გამეცი_ დაიყვირა და მაგიდას ხელი დაარტყა. -არ....არ ვიცი_ ძლივს გასაგონად ამოისლუკუნა. -ნუ მატყუებ!_ კბილებში გამოცრა.- კარგი თუ არ მეტყვი მაშინ მთლიანად გაგატყავებ! ექიმმა გოგოს ბარძაყის კანი ოდნავ მახლა აწია და დანით ნელა დაიწყო გაჭრა... - კარგი_ ხმამაღლა წამოიყვირა- გულის ადგილი_ ტირილით უთხრა. ცრემლები მის ლოყებზე შეუწყვეტლივ მიედინებოდა. -საინტერესოა... მოდი ვსინჯოთ ეშმაკურად ჩაიღიმა ზეინმა. ანაბელმა კი მაგიდაზე ფართხალი და ბოლო ხმაზე ყვირილი დაიწყო.
