Obsessed ~ Stenise fanfic

Hoofdstuk 8

'Wat?' Vroeg hij vol ongeloof. Shit. Ik noemde hem net "Koelkast". Ik begroef mijn gezicht in mijn handen.

'Denise? Wat bedoelde je met "Koelkast"?' Hij begon boos te worden. Ik kon het niet nu helemaal gaan uitleggen.

'Sorry.' Mompelde ik terwijl ik mijn kleren bij elkaar raapte. Ik begon mijn ondergoed weer aan te doen. 'Sorry. Ik moet maar gaan denk ik. Is hier ergens een bushalte in de buurt?' Ik liep zijn slaapkamer uit toen ik mijn kleren weer aanhad, met mijn schoenen in m'n hand. Steven pakte mijn hand.

'Denise. Alsjeblieft. Ik wil graag dat je blijft, en dat je het uitlegt.' Ik zuchtte. Ik wilde eigenlijk ook blijven.

'Okay. Maar doe wel eerst wat aan.' Zei ik. Hij begon te glimlachen, waarop ik ook moest lachen. Toen hij zijn onderbroek en broek aan had gedaan, ging hij op zijn bed zitten. Hij sloeg zachtjes met zijn hand naast hem, als gebaar voor mij om te gaan zitten. Ik ging naast hem zitten, en begon te vertellen.

'Okay uhmm. Weet je nog in de tweede, toen we les van je hadden?'

'Ja natuurlijk. Jou zal ik niet vergeten.' Hij grijnsde naar me.

'Nou ja, toen merkten Kaylin en Farah de "spanning" tussen ons. Daardoor hadden ze het dus wel vaker over- nou ja, ons. Ze schreeuwden liever niet "Diepeveen" door de school de hele tijd, dus hebben ze een codenaam bedacht. En jouw codenaam is dus Koelkast.' Steven was even stil. Daarna begon hij te lachen. Hij begon steeds harder te lachen. Ik keek hem vragend aan. 'Wat is er zo grappig?'

'Nou,' Hij kon amper ademen. 'Ik dacht dat je een of andere fetish had.' Hij was amper te verstaan, maar ik moest er ook van glimlachen. Ik keek naar Steven. Ik had hem nog nooit echt zo zien lachen. Ik smolt vanbinnen. Ik kon mezelf niet inhouden. In een soepele beweging draaide ik me zo, dat ik met mn knieën aan beide kanten van zijn benen bij hem op schoot zat. Ik keek hem aan, en zijn stemming veranderde meteen. Ik leunde naar hem toe, en fluisterde in zijn oor.

'We hebben nog wat af te maken.' Steven kantelde zijn hoofd naar achter. Ik voelde een bobbel groeien onder me. Dat was snel. Ik zette mijn hand op zijn wang, en onze lippen botsten tegen elkaar. Hij pakte mijn trui, en trok hem over mijn hoofd. Hij keek even naar me, maar hij zoende me al gauw weer heftig. Ik maakte zijn riem los. Steven hielp me. Ik ging op mijn knieën op de grond zitten. Hij maakte vlug zijn knoop los, en trok zijn broek uit. Ik hielp hem met zijn onderbroek. Ik pakte zijn jongeheer. Ik begon rustig heen en weer te gaan met mijn hand. Steven kreunde zachtjes. Daarna begon ik te likken. Zijn gekreun werd al harder. Ik stopte het helemaal in mijn mond, en bracht mijn hoofd op en neer. Steven begon te grommen. Ik wist dat hij er bijna was. Even later voelde ik zijn warme vloeistof in mijn mond. Ik keek hem aan, en slikte het door. Steven moest even lachen.

'Dat hoef je niet te doen hoor' Ik haalde mijn schouders op.

'Maar ik heb het toch gedaan.' Zei ik. Ik was al opgestaan. Hij pakte me bij mijn heup en trok me op het bed. Ik viel op hem. Hij deed mijn broek uit, en daarna mijn onderbroek, terwijl hij me zoende. Het ging soepeler dan ik me voorgesteld zou hebben. Zijn tong vocht met de mijne. Mijn handen verplaatsten zich van zijn baard naar zijn haar. Hij had nog steeds mijn heupen vast. Hij schoof zijn handen omhoog naar mijn taille, en draaide me om zodat hij boven op me lag. Hij maakte mijn bh los, en gooide 'm zonder mijn mond los te halen van zijn mond op de grond. Na een tijdje halde hij zijn lippen van de mijne af. Hij begon me te zoenen in mijn nek. Ik kreunde even. 'Steven..' Hierop kwam hij terug naar mijn mond, en ging daarna weer terug naar mijn nek. Van mijn nek ging hij naar mijn schouder. Langzaam werkte hij zijn weg naar beneden. Ik kon niet veel langer op hem wachten. Toen hij bij mijn onderbuik aankwam deed ik mijn onderbroek in een vlugge beweging uit. Steven grijnsde er even van. Maar hij begon me er daar al snel te zoenen. Ik moest weer kreunen. Hij begon zijn tong te gebruiken, en daarmee werd mijn gekreun ook luider. Toen Steven nog sneller ging begon mijn kreunen te veranderen in schreeuwen. Dit keer stopte hij niet. Hij bleef sneller gaan, en niet veel later kwam ik ook. Steven kwam weer omhoog, en zoende me.

Ik keek op de digitale klok die Steven naast zijn bed had staan. Het was al 20:30.

'Shit. Het is al laat. Mijn moeder gaat echt een aanval krijgen. Kun je me zo thuis brengen?'

'Denk je niet dat ze het nog raarder gaat vinden als een volwassen man je thuis brengt?' Hij had wel een punt.

'Ja klopt. Kan ik misschien met de bus?'

'Ik wil niet dat je zo laat nog met het OV gaat, Denise.' Dit snapte ik ook nog wel, maar wat moest ik dan? Maar Steven kwam al met een idee.

'Je mag ook wel hier blijven als je dat wilt. Janieke blijft toch bij een vriendin slapen.'

'Okay, maar ik moet wel eerst mijn moeder appen.' Ik had er eigenlijk wel zin in om bij hem te blijven slapen.

'Ja dat is goed. We hebben ook nog niks gegeten. Ik kan wel een pizza in de oven gooien(yeet).' Ik vond het wel aantrekkelijk als hij zo zorgzaam was.

'Ja dat lijkt me lekker.' Ik had wel een beetje honger na alle inspanning van vanmiddag. Ik pakte mijn telefoon en zag dat m'n moeder me 3 keer had gebeld.

'Ik bel even mijn moeder terug.' Zei ik Steven had z'n broek al aan, en was bezig met het aantrekken van zijn bloes.

'Ja. Ik ga alvast de pizza's uit de vriezer halen.' Ik knikte.

'Hey mam.' Ik zag dat Steven ook een overhemd voor mij klaarlegde.

'Hey Denise. Waar ben je?' Mijn moeder klonk bezorgd.

'Ik ben bij Carlijn thuis. Is het goed als ik hier misschien blijf slapen? Het is nu te laat om naar huis te gaan, en we hebben allebei morgen het eerste vrij.' Ik hoorde mijn moeder zuchten. Ze bleef even stil.

'Ja. Is goed. Kom morgen na school wel meteen naar huis dan, okay?' Yesssss.

'Is goed, dankje mam.'

'Hou van je.'

'Ik ook van jou.' Ze hing op. Ik pakte het overhemd van Steven. Het was donkergroen. Ik trok het aan, het was veel te groot, maar het zat wel heel lekker. Ik liep naar beneden. In mijn onderbroek en zijn overhemd.