Hastalıklı Aşk

0.Unutulmaz

 Son bölümümzde karşımıza Christopher çıkıyor. Kendisi yeni karakterimiz. İyi okumalar.. Yorumlarınızı okumayı sabısızlıkla bekliyorum.

Ginny gelen adamı kuşkuyla süzdü. Angelina ve Austyn gömüleli üç ay olmuştu.Birkaç tanesi hariç minik keseleri birlikte gömüldükleri mezara koymuştu Ginny. Aklında hala o gün vardı. Ama bu iki talihsiz aşıklar öldükten sonra hastanede çok şey değişmişti.

 Hastalıktan 23 kişi kurtulmuş, bölge virüsten büyük oranda arındırılmıştı. 23 kişinin kurtulmuş olması kesinlikle büyük bir şeydi. Bunların hepsi de yüksek tutulan moralin Ebola' nın ilerlemesini yavaşlattığını fark etmelerini sağlayan Angelina sayesinde olmuştu. Ayrıca bir çeşit ilaç keşfedilmiş ve o da hastalığın yavaşlamasında büyük etken olmuştu.

 Dikkatini yeniden karşısındaki adama çevirdi. Adam koruyucu tulumu giymişti. Yeşilin garip bir tonu gözleri vardı.  Öüne düşmüş birkaç tutam kahverengi saçları kendi halinde biri izlenimini veriyordu. Kendine güvenli duruşu ve meraklı havasıyla tam da bir gazeteci olduğunu kanıtlıyordu. Angelina' nın çalıştığı gazeteden gelmişti. Eşyalarını almak için.

  Angelina' nın geride sadece ondan iki yaş büyük abisi vardı ve eşyaları da ona götürecekti. Abisi de burda doğmuş ve Amerika' da çalışmaya gitmişti.

Ginny hala Angelina ve Austyn' in talihsiz aşkı için üzülüyordu ama elinden gelen bir şey de yoktu artık. Olan olmuş, giden gitmişti.

Adının Christopher olduğunu söyleyen genç adamı eşyaların tutulduğu yere götürdü. Gelenlerin çoğu zaten eşyaları olmadan geliyordu ama olanların eşyaları da burda tutuluyordu.

  Angelina' nın çantasını gösterdi. Ardından başka birisi onu çağırınca gitti.

  Christopher olmaması gereken bir yerdeymiş gibi hissediyordu. Sanki burası artık ölmüş olanların bölgesiymiş de kendisi oranın hoş karşılanmayan misafiriymiş gibi.  

  Birilerini ürkütmekten korkar gibi yavaşça çantayı açtı.

 Birkaç küçük koku kesesi, bir defter, kalem, fotoğraf makinesi, Angelina' nın üstünde çalıştığı makaleyle alakalı ses kayıtları ve diğer dosyalar, kimlik, fotğraflar, biraz para ve daha birkaç şey daha çıktı.

Görevi sadece eşyaları almak ve götürmekti. Ama merakı baskın geldi ve göreviyle ilgili dosyaları çıkardı.

  Sayfaları çevirirken Angelina' nın zarif ve karakteristik yazısına hayran kalmıştı. Cümleleri düzgün ve akıcıydı. Yarım bırakılmış bir çalışmaydı bu. Ama böyle kalmasına gönlü razı olmadı. Devam etmek için direktörden izin almayı aklının bir köşesine yazdı.

  Dosyaları çantaya geri koydu. Bu sefer deftere uzandı.  Daha tereddütlüydü ama onu gazeteci olmaya sürükleyen merakı yine baskın geldi. Eldivenli elini defterin kapağında gezdirdi ve bir ağaç kabuğunu  andıran kabartmaları hissetti. Anıları bozmaktan korkarak hafifçe nefes aldı ve defterin küçük çıtçıtını açarak okumaya başladı.

Angelina Caroline Matthews. 

Çoğunlukla ilginç bulduğu konuları yazmıştı Angelina. Arada sırada edebi paragraflar ve kısa şiirler de vardı. Anlatımına ve üslubuna hayran kalmıştı Christopher. Sayfaları çevirdikçe işle ilgili kısımlar azalmış, defter bir günlüğe dönüşmüştü. Ama gereksiz şeyler yoktu sanki. Her sayfasında bir olay vardı. Hepsini okumuyor, atlayarak paragrafları okuyordu.

Okurken Angelina' nın hayallerinde takılıyordu. Bir insan için fazlasıyla uçuk hayallerdi bunlar. Ama yine de harika olduğunu düşünerek okumaya devam etti.