Because It's You [UNDER EDITING]

Chapter [15]

[15]

= Zins Herald Hwangly’s Point of View

Nasa labas ako ngayon ng Hotel Resort namin dito sa Ilocos dahil kakatapos ko lang kausapin si Manager Carlo para sa gig namin ng mga kabanda ko, mamayang 12:00 in the midnight sa isang exclusive bar dito sa Resort. Napatingin ako sa wrist watch ko. It’s already 7:35 PM. Nag-lakad na ako papunta sa Unit namin ni Zild para makaligo at makapagbihis na, dahil may usapan kaming lahat ng mga kasama ko na mag-kikita kita niyan sa Sea side, mamayang 8:00 PM para sa bonfire dinner namin.

Nang makapasok na din ako sa may Loob ng Unit namin, Nakita ko si Zild na nakahiga lang sa Kama nito at tutok na tutok ang atensyon sa harap ng Ipad niya.

Nag dirediretsyo nalang ako sa paglalakad, hanggang makalapit ako sa may Closet namin dito ng bigla akong tawagin ni Zild.

“ Zins…” He call me.

Nasa closet padin yung atensyon ko. “ Hmm? “

“ Come here, Kikiligin ka sa mga makikita mo!! “ He said.

I sighed. “ Nonesense. “ I coldly said to him at ng makakuha na ako ng damit kung pampalitan ay agad na akong pumasok sa may Banyo dito sa Unit namin ni Zild.

Napailing nalang ako. Puro kalokohan talaga ang isang yun. Ako kikiligin? Tsk. Malabo yun. Dahil ako kasi yung tipo ng tao na. Hindi medaling huliin ang kiliti para medaling mapatawa o kiligin sa isang bagay na tinutukoy nilang siguradong makakapag-pakilig sakin. I’m not that kind of person. Dahil para sakin, Isa lamang iyong kalokohan.

Mabilis din akong natapos na naligo. Nang pag-kalabas ko sa Banyo. Hindi ko na doon nakita si Zild. Baka lumabas na? Nevermine. Pinunasan ko muna yung basing buhok ko ng tuwalya ng marinig kong nag ring yung phone ko.

It’s my dad.

“ Hello dad! Napatawag ka? “

[ Hey son. How are you?] My dad said.

Inilabas ko na yung damit ko na isusuot ko sa may closet. “ I’m fine dad. Kayo diyan? “ I asked. Hindi naman kasi tatawag si daddy kung wala lang. Dahil ang alam ko sa ugali ng daddy ko, ang Lahat ng ginagawa niya ay may dahilan. Kaya kahit sa isang simpleng pagtawag lang ay alam kung may kailangan siya.

[Were fine also. Anyway son’ I have something to tell you.]

“ What is it, dad? “ I asked.

[We need to go in Singapore.]

“Why? With who? “

[ With your mom and sisters..] My sad said.

“ So, what’s the matter dad? “

[ There’s have an Accident there, Sa mall shopping natin duon sa Singapore. Kaya kailangan naming pumunta agad duon ng mommy at ng mga kapatid mo.]

“ What? “ Medyo nabigla ako kaya napalakas ng kaunti yung boses ko.

[ Don’t worry son. We can handle it with your mom]

“ But dad—Call me if you need my help if you want. I’ll just going to cancel our shoot and book a flight to go in Singapore now.“

I heard my dad sighed. [Where fine son. Kaya na namin ito ng mommy mo]

“ Anyway dad. What kind of accident is it? “ Nag-aalala kung tanong.

[Nag-kasunog daw son. We need to make sure everything’s gonna be fine there And it also under control and that we can meet and deliver all our commitments by next week.]

“ Oh. Okay dad. Everthing’s gonna be fine,Right? Don’t worry too much. “ Pag-cocomfort k okay dad. I know that he’s also nervous this time. And I also know that my mom’s too. Too much nervous!