Because It's You [UNDER EDITING]

Chapter [17]

[17] 

Zild Kang’s Point of View

“ Tagumpay tayo. YAHOOOOOOOO!!! “

Halos mag-lalundag na ako dito sa kama ni Zero dahil sa sobrang saya. Eh sa Masaya ako eh. PoToungueyna. Mano-mano din kaya ang ginawa namin para lang mag-tagumpay kami sa First Plan namin na mapagsama yung dalawang yun in solo.

“ HAHAHAHAHAHAHAHAHA!! Baka next week, malalaman nalang natin na magiging Tito na tayo.” Tawa parin ng tawa sila Zero, Nikolo at si Vincy.

Plinano kasi namin itong lahat. Mula sa pagkunchamba ni Vincy dun sa may Stuff sa may lobby na paniwalain at ibigay yung DUPLICATE KEY ng Unit namin ni Zins kay Sabby. At success naman ang kinalabasan. NA-TRAPPED SILA.

“ Excited Zero? Ganung level na agad? Hindi ba pweding KISSING SINCE lang ang pweding mgyari ngayon dun sakanila.” Sabi ni Manager Carlo. Napansin kung parang aligaga si Manager sa kinauupuanan niya ngayon. Ewan ko lang sa iba kung pansin nila ah.

Lumapit ako sakaniya at inakbayan ko. “ Manager, Jelaks lang okey? Kilala naman natin si Zins diba? Hindi niya kayang gawin yun agad, Hindi katulad ni Zero na masyadong atatiners sa mga ganong bagay…” at tinignan ko si Zero. Bigla niya naman ako ng tinignan na sobrang sama.

Scary!! Bwahahahahahahaha.

“ Yeah. Yeah I know that! Pero—haist! Don’t mind me guy’s “

Ang weird ni Manager. Nababakla naba siya’? Tsk. Tsk

“ Hoy…Basta walang laglagan to ah. Kapag nalaman ni Zins na tayo ang may pakanan nito. Bahala kayo! “ Si Vincy.

“ Don’t worry Vincy. Safe tayo! “ Sabay kindat ni Zero.

Sinikmuraan naman siya ni Nikolo. “ You wanna die, early Zero Shin? “

Tumawa lang kaming lahat. Ang babaw ng kaligayahan niya ‘noh. Pakelam niyo ba?

“ Guys, Tae lang ako! “ Sabi ko.

“ Ge, pakamatay kana. “ Silang lahat.

Potoungueyna, talaga nila. Eh’ natatae na ako kanina pa.

♀♪♀♪♀♪

Zins Herald Hwangly’s Point of View

Awkward. Yan lang ang salitang makakapag-deskripsyon sa’min ngayon ng babaeng to. Tahimik lang kaming nanonood ng mga balita. Puro lang naman kasi news ang meron ngayon dahil madaling araw na. Napakaboring. Tapos ang tahimik ng buong lugar.Parang nakararamdam na nga din ako ng antok. Pero shit lang! Kung matutulog na ako ngayon, Saan matutulog itong babaeng to? Hindi namang pweding sa sofa lang siya, Dahil kahit papaano ay mataas padin ang respeto ko sa mga kababaehan kahit hindi ko pa ito gaano kakilala.

“ Psst! Penge akong Beer? “ Sabi niya.

Napatingin ako. “ Hah!? “ Naguluhan ako.

“ Sabi ko, penge akong beer. Gusto ko ding mag-inom!! “ She said while pouting her lips. AH!! shit Ms.Choi…Don’t do this to me!

“ Why would I do that? You’re still a girl. Hindi ko alam kung madali kabang malasing o ano. “ Sabi ko.

“ Hoy. Para sabihin ko sayong Kutong lupa ka, H-hindi ako madaling m-malasing nuh…” At umiwas ito ng tingin. Tignan mo ang isang to. Siya na nga ang nghihingi. Tapos siya pa ang may ganang mag-sungit. Aba! Abuso na siya ah.

“ Kung ayaw mo akong kuhanan, Pwes ako ang kukuha. Sunget!! “ Sabay tayo niya at dumiretsyo na siya agad sa may kusina.

Tss. Bahala nga siya diyan. Parang naprapraning eh. Bahala siya sa buhay niya kung malasing agad kahit ba beer lang yun. Ang alam ko kasi, mabilis malasing ang isang babae kahit sa simpleng alak lang. Naka depende nalang kung sanay o hindi. Pero sa tansya k okay Ms.Choi. Alam kung hindi siya palainum ng mga ganung inumin. Sa itsura niya. Mukha pa siyang inusente na walang kamuwangmuwang sa mundo.