İyi okumalar💞
Hazan resimi unuttuğunu fark ettiği an büyük bir telaşla içeri daldı.Yağızın onu görmemesi zaten kaçılınmaz sondu.Ki böyle de olmuştu.
Adam kaşlarını çatıp sorgulayıcı bakışla Hazana baktı.Eliyle çizimi işaret ederek dalgın bir sesle sordu genç kadına.
Y: "Bu çizimdeki..gözlerin benim gözlerime benzemesi bir tesadüf mü?"
Hazan inkar etmenin anlamsız olduğunu,eğer inkar ederse daha çok rezil olacağını düşünerek gerçeği söylemek için derince yutkunup konuştu.
H: "Tesadüf değil.O çizimdeki gözler sizin gözleriniz"
Adamın kaşları iyice çatılmıştı. 'Daha yeni tanıştığı kız neden onun gözlerini çizmek istemişti ki'
Hazan utancından kulaklarına kadar kızarmışken küçük bir yalan uydurarak işin içinden sıyrılmaya çalıştı.
H: "Yemekte çizimlerimi görmek istediğinizi söylemiştiniz.Bu yüzden ben de sizin gözlerinizi çizmeğe karar verdim.Yani size hediye edecektim,böylece çizimlerimden birini hem görmüş, hem de sahip olmuş olucaktınız."
(nefesini akıtıp devam ederek)
"Ama işte,zamansız karşılaşma oldu biraz.Daha hazır değil çünkü"
Hazan zar zor durumu toparlamıştı.Dudaklarına inandırıcı olmasına çalıştığı ufak bir tebessüm yerleştirerek sessizce adamın tepkisini bekledi.
Neyse ki bu yalanla Yağızın sorgulayıcı bakışları gitmiş,yerine küçük bir tebessüm gelmişti.
Y: "Gerçekten çok incesiniz,şimdiden teşekkür ederim o zaman.."
H: (tebessüm eder ve eliyle koltuğu işaret ederek) "Siz geçin,ben de kahvenizi getireyim"
Y: (derhal konuşup) "Hemen şu dosyaları incelesek?.. Malum saat çok geç,yarın da toplantı var.."
Hazan dudaklarını düz çizgi yapıp koltuğa otururken "Peki.." der sakince.
Yağızsa elindeki dosyaları masaya bırakarak Hazanın yanındaki yerini alır.
Hazan genç adamın okyanuslarını şimdi daha yakından görüyordu.
Yan profilden onu incelerken,Yağız Egemenin ne kadar güzel gözlerinin olduğunu düşündü bir daha.
Uzun,altın sarısı kirpiklerle çevrelenmiş bir çift yeşiller kadını hayran bırakıyordu her seferinde.
<<<<<>>>>>>
Bir kaç saat geçmesine rağmen Yağız aynı tempoyla dosyaları inceleyip konuşuyor devam ediyordu.Hazansa gözleri ha kapandı kapancak bir haldeydi artık.Zorlukla Yağıza odaklanmaya çalışıyor ama başarılı olamıyordu.Beyni çoktan işlevini bırakmıştı.
Bu Hazanın ilk projesi,ilk işiydi.Oldum olası sevmezdi böyle iş konuşmalarını,şimdi ise gelip tam ortasına düşmüştü herşeyin.Yine de babasının ve ablasının güvenini boşa çıkaramazdı.Onlara söz vermişti.Bu projeyi almalıydı.
Yağız elindeki kağıdı havaya kaldırıp birşeyleri anlatırken gözleri yorgun Hazanı buldu.Dudakları yukarı doğru kıvrılarak sordu genç kadına.
Y: "Yorgun görünüyorsunuz.Yarın devam edelim
isterseniz"
H: "Yok yok..İyiyim ben.Devam edin siz"
Y: (nefesini akıtıp) "Peki.."
<<<<>>>>
Aradan beş dakika bile geçmezken Yağız omuzunda bir ağırlık hissetti.Kaşları düğümlendiğinde hafifçe başını sola çevirdi.
Kadın uyumuştu..
