Merhabalar🌼Bölüm çok erken geldi değil mi?😉Önceden şunu belirteyim ki,bu hikayem "Tuzak" hikayeme göre çok daha geride,o yüzden "Aşık oldum" a ard arda bölüm atmak istedim.Hem üçüncü bölümü bir gün geciktirmemin de affı olur bu adım😊💙
💞İyi okumalar💞
<><><><><><><><><><>
🌼Yağız🌼
Parmak uçlarım sızlamıştı bir anda.Ne yaptığımın farkına daha yeni varıyorken,hızla elimi Hazanın buğday teninden ayırdım.
Büyük saçmalamıştım..
'Hazanın küçük bir iltifatına böyle karşılık vermekte ne demekti'
Bir yandan kendimi kandırdığımın da farkındaydım.Bu sıradan bir iltifat değildi çünkü,ben bu kadının aklında,düşüncelerinde yer edinmiştim.Bunu huzur dolu tebessümünden,simsiyah gözlerinde gördüğüm o ışıktan da anlamıştım artık.
Ama aynı şeyler benim için geçerli değildi.Olmamalıydı..
Aramızdaki bu çekime engel olmalıydım.Hazan aklımın köşelerine daha yeni sızmaya başlamışken,bunun önüne geçmeliydim.
Onun tenine dokunma isteğim bir anlık beni esir alsa da,bu kafamı karıştıramazdı.O Hazan Çamkırandı.Ferit Çamkıranın kızıydı..
Bu samimi halimiz nereden baksan komikti.Hem de fazlasıyla..
İtirafı kendime bile zorken,içime bir kurt düşmüştü ona dokunuşumla.Zihnimi meşgul eden sorular,göğsüme ağır taş misali yük oluyordu.Birşey hissetmediğim halde neden dokunmak istemiştim ki ona? Neden parmak uçlarım onun tenine dokunmak için cayır cayır yanmıştı ki?
Bununla teşekkür mü etmek istemiştim ona? Hayır,bu çok fazlaydı.
Çok ileri gitmiştim.
Özür dilemeliydim.Aksi taktirde yanlış anlaşılmaktan,onun aklından sonra kalbine doğru yol almaktan korkuyordum.
Hazana umut kırıntısı dahi vermem yanlıştı.Yasaktı.
Ben evli bir adamdım.
Havinle her ne kadar sorunlarımız olsa da ben onunla severek evlenmiştim,bütünümle ona aittim.Kalbim ona aşıktı,onunla doluydu.Aklım da böyle olmalıydı.Oraya Hazanın girmesine müsade edemezdim..
Y: (boğuk sesle) "Özür dilerim,boşluğuma denk geldi bi an"
>>>yazardan<<<
Hazanın gözlerindeki o ışıltı anlık kaybolduğunda,adam çoktan kalkıp odayı terk etmişti bile.
Hazan buğulu gözlerle baktı Yağızın arkasından.Saniyeler önce yanaklarındaki o sıcak tenin yerini sıcak gözyaşları sarmıştı şimdi.
Dudaklarını dişleri arasında sıkıp,daha fazla ağlamamak için direndi.Ama başaramıyordu.Kalbi öyle acıyor, öyle sızlıyordu ki.
Sahi,neden böyle hissediyordu?! Neden bu denli acı çekiyordu?! Yağız onun için kimdi? Nasıl bir yerdeydi?
Adam bir kaç gün içinde öyle bir kazınmıştı ki aklına.Saçma bir heyecan hissediyordu onu her gördüğünde.Biliyordu,o Yağız Egemene büyük bir ilgi duyuyordu..
Aynı ilgiyi adamdan beklemekte en büyük hatası olmuştu Hazanın.Biz ihtimali imkansızdı.
Yağız evliydi..
Her zerresi başka bir kadınla doluydu bu adamın.Aksi olsa bile Hazan bunu kendine yapacak kadar gurursuz biri değildi.Evli birinden bir beklentisi olamazdı,bu düpedüz ihanet olurdu.
Hazanın kendine,benliğine ihaneti..
Bu küçük ilgi,hoşlantı çığ gibi büyüyüp kabusa dönüşe bilirdi.İşte o zaman herşey Hazan için felaket olurdu.Bu yüzden şimdiden kestirip atmalıydı herşeyi,adama karşı bu saçma beğenisini.
<><><><><>
🌼1 gün sonra🌼
Yağız takım elbisesini giyip,kahverengi kol saatini de taktıktan sonra toplantıya yetişmek için odasından çıkmıştı.
O sırada yeşilleri bir çift zeytin karası gözleri buldu.Hazan bir kaç adım ötesindeydi adamın..
