PROLOG

42 3 0
                                    

Her şey çok mantıksızdı.
Beni buraya kim getirmişti?
Etrafıma bakmaya çalıştım ama hiçbir şey göremedim en azından kapı olduğunu düşündüğüm altından ışık saçan şey hariç.
Ben nasıl bir yerdeydim.
Hiç bir şey anlamıyordum. Bağırmak için tam azımı açmıştım ki tekrar kapatmam bir,iki saniyemi aldı. Boğazım çok kuruydu ve acıyordu. Karnĩm ise sanki bir iki gündür hiçbir şey yememiş gibi açtı.
Bileklerim çok acıyordu. Gerçekten sinirlenmiş ve korkmuştum. Ağlamak istiyordum. Ama tek yapabildiğim şey sanki alt kattan gelen çğlıkları dinlemekti.
Kafam sanki bana oyunlar oymuyordu. Ya da birisi bana şaka yapıyordu ki bu hiç hoş değildi. Ben düşüncelerimle baş etmeye çalışırken aniden odanın ışığı yandı. Buna üzülsem mi yoksa sevinsem mi bilemedim çükü karşımdaki şeyleri görünce tek yaptığım çığlık atmak olmuştu...

DENEK(12:07)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin