~1Yıl sonra~
"Sana başını derde sokma demiştim velet! Şimdi nerdesin?!"
Bir yandan koşarken bir yandan da yoongi hyung'un azarlarını duyuyordum.
"Yoongi hyung bak şu an neredeyim bilmiyorum ama koşuyorum!"
"Yoongi hyung mu? Aish kesin çok büyük bir tehlikedesin"
"Yok ya, en az ölcem o kadar!"
"Konumunu aç ve koşmaya devam et"
"Yoruldum aq. Yorgunum"
"Sabret güzelim hadi biraz daha koş"
"Koşuyorum sen de acele et mankafa!"
"Tamam polisler harekete geçti. Sakin ol ve ana yola çık."
"Ana yol neresi? ahh kafayı yicem!"
Koşuyorum ve birazdan öleceğim galiba.
"Y-yoongi nefes borum yanıyor"
Nefes boruma sanki zımpara yapılıyordu. Çok kötü bir şekilde yanıyordu!
"Sabret, bak geliyorlar."
"Yoongi bacaklarım b-beni taşımıyor."
Dediğim anda çöp kutusunun ardına saklandım. Yere çökerek bacaklarımı ovmaya başladım.
"Yoongi kork- *silah sesi*"
"Soo-young?! Ordamısın? "
"Y-yoongi acele et"
"Lanet olsun elimden hiçbir bok gelmiyor!"
Yavaşça gözlerim kapanırken birinin önüme gelip ağzımı kapatmasıyla çığlık atmaya çalıştım fakat sadece çalıştım...
"Beni iyi dinle, vakit yok. seokjin bizi bekliyor, şimdi soru sorma ve peşimden gel"
Kafamla onu onaylayarak arkasından koşmaya başladım o sırada yavaşlıyordun çünkü ayaklarım acıyordu. Beni hızlandırmak adına elimden tuttu ve koşmama yardım etti.
"Bu arada benim adım HoJoon-jae"
"Sence şu an tanışmak için iyi bir zaman mı?!"
Bir anda arabanın içine fırlatılmamla, evet fırlatılmamla jin gazı kökledi. Ben daha olayın şokunu atlatamadan silah sesleri duyuldu. O an ne olduysa bir şekilde adamlardan kurtulduk. Fakat kurtulmak için yaptığı manevra esnasında başımı vurmuştum ve uykuya kollarımı açmıştım.
.
.
.
Bölüm Sonu
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
사랑해- Kim Seokjin- Tamamlandı✓
Fanfiction"Sen beni sevdiğini söylerken, ben bulutların üstünde yürüyordum. Üzgünüm, fakat artık çok geç..."
