사랑해- Kim Seokjin- Tamamlandı✓

*43*

"Eğer bu maçı kazanırsan bir daha dövüşmek zorunda kalmazsın soo-young"

Derin bir nefes verdim. Her seferinde babam gibi konuşuyordu.

"Sen uyanana kadar kazanmış olurum yoongi-ah"

Omuzlarını silkti ve bana arkadan sarıldı sanki biraz fazla yakındı?

"Benim biricik kardeşim. Siktir git, şu maçı al."

Gözlerimi devirdim tam ağzımı açmıştım ki devam etti.

"Oppaya göz devrilmez. Ünlü olunca kefaletini ödersin güzelim"

Ona üç numaralı bakışımı attım.

"Senden de anca böyle destek konuşması beklenirdi. Sen ünlü olursan ben de katil olacağım oppa"

Güldü

"Değil misin?"

"Hayır sadece, ah maçım var bay bay seni seviyorum."

Kapıya giderken aniden durdum.

"Yoongi şaka maka bir yana, eğer bana bir şey olursa bebeğime iyi bak."

Göz devirdi.

"Her seferinde aynı şeyi söylüyorsun."

"Kardeşe göz devrilmez!"

Güldü ve devam etti.

"Hadi şimdiye kazanmıştın bu maçı."

Dedi ve beni sahaya doğru itekledi. Ben de gülerek tellerin arkasına geçtim.Abimdi işte, seviyordum onu.

Sahaya giren kızla gözlerimi devirdim.Cidden tek parmağımla yenerdim ben bu kızı. Maç başlamıştı ve kız atak yapmamı bekliyordu. Yapmayacaktım işte. Beklerken aradan yarım saat geçti. Cidden bir anda bana yumruk atmasıyla sağa kaydım ve serçe parmağımı gözüme soktum. O anda kız yere düşmüştü sonra ise üstüne oturdum ve nefes aldım. Hakem zili çalarak maçı bitirdi. Ben de ringden çıkarak yoongi'nin yanına gittim.

"Ben geldim! Hadi gidelim bebeğimi özledim."

"Ev çok uzakta. Zaten buranın sahibi olan arkadaşım seninle konuşmak istiyor."

"Onunla konuşmayacağı-"

"Yüzüme söylesen?"

Bu pürüzsüz ses...

Cidden buranın sahibi sen misin?

Seokjin..

İlk aşkım ve son mutluluğum olan adam.

"Soo-young"

Hâlâ adım ağzına o kadar yakışıyordu ki...

Özlemiştim eskiyi.

Onun güzel şakalarını ve abimle bana kurdukları tuzakları.

"Sadece dört kelime bir isim. Senden nefret ediyorum Kim Seokjin."

Yanından ayrılarak oradan çıkış yaptım ve evimin yolunu tuttum. Bebeğim beni bekliyordu...