사랑해- Kim Seokjin- Tamamlandı✓

*FİNAL*

~2 Yıl sonra~

Bu gün sizi gördüm seokjin. Yani sen ile yoongi'yi. Her zamanki gibi uçurum altındaki ormanda yürüyordum. Rutinim haline gelmişti zaten bu uçurum havasını içime çekmek. Daha geçen haftalarda 3 kişi intihar için geldi. Sizi de arada sırada burada görüyordum. Bir ağacın arkasından sizi izliyordum bu gün. Ikinizde ağlıyordunuz ve bağırıyordunuz. Bir anda yoongi kollarını açarak kendini kenara sürükledi. Sen o anda yerden kalkıyordun. Hızla yoongi'ye bağırdın ve onu kenara iterek o onun yerini aldın. Ben her şeyden habersizce sana "malmısın" bakışları atarken yerde iki büklüm oldun. Tam o anda üstünden kocaman bir araba geçti. Araba süratliydi. O seni ezdiği anda acı inlemelerin uçurumu doldurmuştu. Direk kahkaha atmaya başladım canının yanması bana zevk verirken bir anda kalbime keskin bir ağrı saplandı. Nefes alamadım seokjin.  Gözyaşlarım gelmişti kahkahalarımın yerine. Yoongi oppanın yanına çömelerek bağırmasıyla anlamıştım bir şeyi. Ölmüştün.

-Yun Soo-young

Hızla elimdeki kartı mezarın üstüne koyarak gözyaşlarımı saldım. Bir zamanlar hiç acı çekmezken şimdi neden bu kadar büyük acı çekiyordum? Ondan nefret ettiğimi söylerken göz göre göre seni seviyorum demişim meğer. Yavaşça gözyaşlarımı sildim ve konuşmaya başladım.

"Senden n-nefret ediyorum seokjin-ah. Fakat şunu f-fark ettim. Senden ne kadar nefret ettiysem o k-kadar bağlanmışım.. Uzun vedaları f-falan sevmem yani kısa kesicem."

Derin bir nefes verdim.

"Senden nefret ediyorum fakat nefretim kadar seviyorum kim seokjin"

Gülümsedim.

"Şimdi beni iyi dinle kocacık. Doğru kocacık, kocacım. Benden hep bu sözleri duymak isterdin değil mi? O zaman en çok duymayı istediğin şeyi söylüyorum."

Elimi toprakta gezdirerek devam ettim.

"S-seni"

Derin bir nefes aldım. Aynı zamanda ayağa kalkarak isminin yazılı olduğu mermere dudaklarımı dayadım. Minik, özlem dolu bir öpücük bırakarak konuştum.

"Seni seviyorum"
.
.
.
FINAL
.
.
.

Evet sonunda kitabı final yaptım. Okuyan herkese teşekkürler♡♡♡