Sakladığım ağacın arkasından çıkarak Jin'in yanına ilerledim. Cebimdeki mor kâğıdı çıkararak kucağına bıraktım. Daha sonra arkasından kulağına yaklaşarak fısıldadım.
"Senin bu hâlini görmek bana zevk veriyor seokjin-ah."
Yüzümdeki aptal sırıtışla arkamı dönerek ilerlemeye başlamıştım ki onun sesi beni durdurdu.
"Duygusuz musun sen ha?"
Arkamı dönerek ona baktım.
"Senin gibi, değil mi?"
Dedim ve ilerlemek adına arkamı döndüm.
"İçindeki sevginin yalan olduğu barizdi soo-young"
Hızla arkamı döndüm ve ona seri adımlarla yaklaştım. Yüzümdeki en sert ifademle yanına gittim ve yere çömelerek boylarımızı eşitledim. Yavaşça kulağına doğru yaklaştım.
"Annen öldüğü gün beni de gömdün kim seokjin. İçimdeki en ufak sevgi tanesi yok olana kadar çabaladın."
Ayağa kalktım ve soğuk ifademle devam ettim.
"Şimdi bana iyi bak, başardın. Ben senin şaheserinim.Karşında sıfır sevgi ile ağzına kadar nefretle dolan kişi olarak karşındayım Kim Seokjin. Şimdi ise yıkılışını büyük bir zevkle izleyeceğim. Üzgünüm fakat bunu büyük bir mutlulukla seyredeceğim. Ben artık Nemesis'im"
Dediğim anda arkamı döndüm ve rahat adımlarla yanından uzaklaştım.
Adımlarımı önce mezarlık çıkışına sonra da küçük bir kafeye yönlendirdim...
*****
Apartmana geldiğimde kapımı açık görmemle kaşlarımı çattım. Kapıyı kattığıma emindim oysa. Hızlıca ayakkabılarımı çıkararak kendimi evin içine attım.
-s*ktir
Girdiğim anda gözüme çarpan şey ile duraksadım ve masaya ilerledim. Siyah kartı alarak hızlıca açtıktan sonra okumaya başladım.
"Woah cidden bana kandığına inanamıyorum. Mezarlıkta güzel iş çıkarmış mıyım hm ?"
Kâğıdı hışımla kenara koyarak sandalyeye tekme attım. Hızlıca telefonumu çıkararak rehberime girdim.
"Pembe prenses jin-ah"
Cidden onu en son üç yıl önce aramıştım.
Çalıyor
Çalıyor
Çalıyor..
Kapattı!
Hızla odama ilerledim ve mor kâğıtlarınla beyaz mürekkepli kalemimi alarak ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Kapıyı kapatarak binadan çıkış yaptım ve köprümüze doğru ilerlemeye başladım.
.
.
.
Bölüm Sonu:
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
사랑해- Kim Seokjin- Tamamlandı✓
Fanfic"Sen beni sevdiğini söylerken, ben bulutların üstünde yürüyordum. Üzgünüm, fakat artık çok geç..."
