Same Place

"Κεφάλαιο 4 : Το επόμενο πρωί"

"Ξυπνα βόδι."
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα την Άννα-Μαρία πάνω από το κεφάλι μου.
"Τι ώρα είναι;" την ρώτησα.
"9 είναι αλλά σήκω βαριέμαι μόνη μου." Αχ που έχω μπλέξει. Σηκώθηκα πήγα στο μπάνιο και έφτιαξα ένα καφέ.

"ΛΈΓΕ." μου πε η Άννα-Μαρία όταν μπήκα στο καθιστικό.
"Τι να πω; Που είναι ο Σπύρος;" της είπα ενώ κάθισα στον καναπέ.
"Σπίτι του καλέ." μου απάντησε.
"Και εσύ γιατί είσαι στο δικό μου;" απόρησα.
"Άντζελα πιες τον καφέ μπας και ξυπνήσεις." Α ναι κοιμήθηκε σε εμένα γιατί βαριόταν να πάει σπίτι της. Γενικά πολύ βαριέται αυτό το κορίτσι.

"Αντε πες μου τι έγινε με τον άλλον χτες." μου πε πάλι.
"Αχ Άννα-Μαρία δεν είμαι καλά. Είναι τόσο όμορφος. Δε μπορώ σου λέω δεν είμαι καλά. Είδες το βλέμμα του; Άκουσες τη φωνή του; Άγγιξες το δέρμα του;" της είπα.
"Όχι άλλα είδα το χαμόγελο του." μου απάντησε αυτή. Αχ τι το πε τώρα αυτό.
"Τελικά παίχτηκε κάτι; Πες μου μη με κρατάς σε αγωνία."
"Αχ με είπε και μπέμπα." είπα αγνοώντας τι με ρωτήσε.
"Ρε θα μου πεις τι έγινε;"
"Μέχρι και ο τρόπος που φυσούσε τον καπνό από τα χειλια του ήταν τόσο υπέροχος."
"ΜΩΡΉ ΦΑΣΩΘΗΚΑΤΕ ΤΕΛΙΚΆ Η ΌΧΙ;" φώναξε εκείνη.
"Αχ έχει τόσο ωραία χείλακια. Δεν είμαι καλα."
"Καλά άμα το πάρεις απόφαση μου λες. Πάντως την έχεις πάθει για τα καλά. Καλά και εγώ με τον Σπύρο έτσι και χειρότερα έκανα."
"Αχ είναι υπέροχος." συνέχισα να λέω μόνη μου.
"Και ο Χρήστος ωραίο παιδί είναι. Αν και τα πιε όλα χτες. Αλλά πολύ ωραίος."
"Πλάκα είχε." Συμφώνησα. "Επίσης είδα πως τον κοίταγες. Έτοιμη ήσουν να τον πηδηξεις με τα μάτια σου."
"Τόσο πολύ φάνηκε;" Είπε εκείνη. "Ελπίζω να μην το παρατηρήσε ο Σπύρος..."

ΧΡΉΣΤΟΥ PROV

Άνοιξα το μάτια μου και είδα το φωτιστικό της κουζίνας του Νίκου. Τι διαόλο ποιος το φερε εδώ αυτό. Κοίταξα δίπλα μου και είδα τον φούρνο. Τι γίνετε που σκατα είμαι;

"ΝΙΚΟΟΟΟΟΟ" φώναξα.
"Ξύπνησες ρε μαλακα. Γάιδαρε με μεγάλα αυτιά. Μου πρήξες το πουτσο όλο το βράδυ 'μίλησα με το Κουνελάκι μου' τώρα μιλάς και με τα ζώα; Δε κάνει να πίνεις Χρήστο αλήθεια." μου είπε. Τι λέει τώρα αυτός ο μαλακας πρωί πρωί.
"Κατσε ρε το τελευταίο που θυμάμαι από χτες είναι ότι θα πήγαινες βόλτα με εκείνη τη κοπελα από το μπαρ. Πήγατε τελικά;" του είπα μπας και καταλάβω τι δουλειά έχω στη κουζίνα του σπιτιού του ξάπλα κάτω.
" Ναι πήγαμε, από τη μυτη μας το βγαλες και αυτό." μου απάντησε.
"Γιατί ρε τι έκανα;" πω πάλι μεθύσα.
"Μεθυσες Χρήστο αυτό έγινε. Ήπιες τα έντερα σου. Έσπασες και το κινητό σου. Ηλιθιε. Επειδή δεν θυμόσουν να το ανοίξεις."
"ΤΊ ΈΚΑΝΑ ΛΈΕΙ;" πετάχτηκα όρθιος.
"Και επίσης με ποιο κουνελακι μίλησες και μου τα κάνες μπαλόνια χτες όλο το βράδυ;"
Φακ... Πες μου ότι δεν το κάνα...
"ΌΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ." Φώναξα.
"Τι τελικά ήταν λαγός;" με ειρωνευτηκε.
"Κουνελάκι έλεγα την πρώην μου..."
"Α ναιιιι μου είπαν ότι πήρες κάποιον τηλέφωνο από το κινητό της Άννα-Μαρίας γιατί έσπασες το δικό σου." μου είπε.