Morgen ga ik het Samantha vertellen.
Vertellen wie ik echt ben.
Hoe ik mij voel.
Waarom ik zo ben geworden.
Ondertussen begint het zacht te regenen.
Maar ik blijf liggen.
In het donker.
Maar verlicht door de sterrenhemel.
Alleen.
Weer dat woord.
Dat mij omschrijft.
JE LEEST
het sterrenmeisje
Non-FictionIk ren het bos in. Steeds dieper, en dieper. Op de plek aangekomen, ga ik liggen, op mijn rug. Met mijn ogen op de heldere hemel gericht. Even doe ik ze dicht. Wetend dat als ik wakker word ik gezelschap heb. Van het donker. En de mooie, ver...