De volgende dag loop ik voor de eerste keer met een echte glimlach de school binnen.
Maar die vervaagt al snel,
Zodra ik zie hoe ik aangekeken word.
Spottende blikken, op een aantal medelijdend kijkende leerlingen na.
Medelijdend, waarom?
Het antwoord op die vraag krijg ik al snel.
"En ze vertrouwde me ook nog!"
Hoor ik een bekende stem zeggen, lachen.
Samantha.
Gaat het over mij?
JE LEEST
het sterrenmeisje
Non-FictionIk ren het bos in. Steeds dieper, en dieper. Op de plek aangekomen, ga ik liggen, op mijn rug. Met mijn ogen op de heldere hemel gericht. Even doe ik ze dicht. Wetend dat als ik wakker word ik gezelschap heb. Van het donker. En de mooie, ver...
