One-Shot Stories (Random)

Second_Shot: 3

Y|N: M's Taylors CHANGE while reading.

FINAL SHOT

Magmula ng gabing yun. Pansamantala, parang biglang nawala sa akin lahat ng hangin sa paligid  maging ang hanging natitira sa katawan ko. Matapos niya akong yakapin. Parang ang lahat ng bigat at sakit sa dibdib niya ay Bigla kong naramdaman. She's been blind at her young age. And that was so damn pound at a heart. Ang sarap pakinggang. Maganda ka lalo na kung hindi siya galing sa 'yo at sa taong konting panahon mo lang nakilala at nakasama. Maganda. Salitang hindi niya inaasahan, salitang wala sa kanyang isipan at yun ang katotohanang hindi niya alam.

She's beautiful.

Nothing more, nothing less.

She's Beautiful, not that "Pretty".

Ang gabing 'yun.

Hindi ko inakalang yun na din pala ang huling gabi, oras, minuto at segundong makakasama at makakausap ko siya.

Na sa pagdating pala ng kinabukasan. Wala na akong Rose na makikita. Rose na susunduin sa kanila, sasakay ng motor kasama ko, sabay na magkakape sa pinakamalapit na Café, dala-dala ang kaniya- kaniyang gitara at sabay na lalakad patungong plaza sa likod ng pusong hinulma sa bato habang napalilibutan ng batong inaanudan ng malinis at walang kasing linaw na tubig patungo sa isang munting balon sa pinakagitna nito kung saan pinaniniwalaang nagbibigay katuparan sa isang kahilingan.

Piso.

Hindi ko man lang naisip na sa paggising ko pala. Wala nang mga kantang mabubuo, wala nang linyang ibabato pa sa isat- Isa.

Wala na ang mga gitara ang mga strings. Ang tray for donations, ang munting entablado, ang mga matang nanunuod na siyang naging light stick.

Wala na.

Ang Gitarista at mang-aawit.

Ang Acoustic Duo.

Ang cute at ang bulag.

Ang aso at ang kanyang amo.

Wala na.

Ang masayang tawanan.

Asaran.

Pen and Mia won't last longer...last to its fullest.

Ako na lang.

She's gone and she won't come back anymore.

After ng mga performances.

That was the right time to separate our own ways.

She. For he eyes.

And Me. For my dads sake.

And it sucks...

NAKATULALA ako ngayon sa likod ng fountain. Bahagyang nakaupo sa lapag katabi ang pulang bangkito. Naghihintay sa kanya. Sa palad ko ay ang pisong ipina- ingatan niya sa akin. Ito ang nagtagpo sa amin at hindi ko inakalang dito din pala maglalaho ang lahat.

She was there. Far away. To treat her eyes. Or more likely to say to complete herself.

She was gone Pen.

Godammit take that fact. Or you'll losing your dad.

Come on man.

"We sing Hallehuah!
We sing Hallelujah!

It was the night things changed
Do you see it now?
These walls that they put up
To hold us back fell down

Its a revolution, throw
Throw your hands cause
We never gave in