" Wow!!!..."
" မ်ားလိုက္တဲ့ရတနာေသတၱာေတြ..."
ႏွင္းဆီနက္တစ္ေယာက္ ဦးစစ္ႏိုင္ခြင္းဆီကေနရလာတဲ့ေသာ့ျဖင့္ထိုလ်ိဳ႕ဝွက္အခန္းကိုဖြင့္ကာ...
ထိုအခန္းထဲဝင္ဝင္ျခင္းျမင္လိုက္ရတဲ့ရတနာေသတၱာ
ၾကီးငယ္ေတြကိုၾကည့္ကာ အလြန္အမင္းအံ့ၾသသင့္သလို...
" ဟား...ဟား..."
" ဒီေန႔ကစျပီး...ဒီရတနာအားလံုးငါ့အပိုင္ျဖစ္
ျပီဆိုေတာ့..."
" ဦးစစ္ႏိုင္ခြင္း...ရွင္ကက်ြန္မအတြက္ဘာမွသံုးစားမရတဲ့အမိႈက္တစ္စျဖစ္သြားျပီ..."
" အမိႈက္ေတြရဲ႕...သြားရာလမ္းရွင့္ကို...
ပို႔ေပးရေတာ့မွာေပါ့..."
" ဟား...ဟား...ဟား..."
ထိုသို႔ေျပာကာေအာ္ရယ္ေနတဲ့ သူမ၏အသံဆိုးၾကီးက
ေျမေအာက္ခန္းမွာထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့လ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းထဲမွာဟိန္းလို႔ေနေလသည္။
" အားးးးးး..."
သူ႔အေရွ႕ခပ္လွမ္းလွမ္းက ရတနာေသတၱာဆီသို႔
အသြား...
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကတစ္ခုခုရဲ႕တြန္းကန္မႈေၾကာင့္
လ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းအျပင္ဘက္ထိလႊင့္စင္သြားရတဲ့အတြက္
ေၾကာင့္...
" ဒါက...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ..."
" ဘာမွလည္း...ကာရံထားတာမဟုတ္ပဲနဲ႔..."
လ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းအျပင္ဘက္ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔လႊင့္စင္ကာလဲက်သြားရာကေနျပန္ထရပ္လိုက္ျပီးေတာ့...
လ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းအဝင္ဝကိုျပန္ေလ်ွာက္ကာသြားလိုက္ျပီး
ရတနာေသတၱာအနီးတစ္ဝိုက္ကို ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္
မိေတာ့မွ...
" ေၾသာ္...ဒါေၾကာင့္ကိုး..."
ထိုသို႔ေျပာကာ မဲ့ျပံဳးျပံဳးလိုက္တဲ့ ႏွင္းဆီနက္...
" ဦးစစ္ႏိုင္ခြင္းးး..."
" ရွင္ေတာ္ေတာ္အၾကံၾကီးတဲ့သူပဲ..."
" ရွင့္ပစၥည္းေတြ...က်ြန္မတို႔သားအမိလုယူမွာ
စိုးလို႔..."
" ဒီအခန္းထဲမွာ...အင္းကြက္ေတြခ်ထားတယ္
ေပါ့ေလ...ဟုတ္လား..."
" ရပါတယ္...ကိစၥမ႐ိွဘူး..."
" ရွင္အၾကံၾကီးသလို...က်ြန္မကလည္း...ရွင့္
ထက္အၾကံၾကီးတဲ့မိန္းမဆိုတာ..."
" ရွင္တစ္ေန႔သိလာေစရမယ္..."
ထိုသို႔ေဒါသတၾကီးေျပာကာ လ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းအ
ျပင္ဘက္ကိုျပန္ထြက္သြားတဲ့...
ႏွင္းဆီနက္ဆိုတဲ့သူမ၏အေတြးထဲတြင္ေတာ့...
ဦးစစ္ႏိုင္ခြင္းဆိုတဲ့သူက မိုးထက္မာန္ခြင္းဆိုတဲ့သားကိုသာ သူ႔ဘဝလို႔မွတ္ယူထားတဲ့သူမို႔...
သူ႔သားသူ႔အနားမွာမ႐ိွေတာ့တာေတာင္
သူ႔ေနာက္အိမ္ေထာင္ဖက္ျဖစ္တဲ့သူမတို႔သားအမိ
အေပၚ...
သူ႔ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈမွန္သမ်ွမေပးခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္
ယခုလ်ိဳ႕ဝွက္အခန္းထဲမွာ အျပင္လူဝင္လို႔မရေအာင္
တမင္တကာအင္းကြက္ခ်ထားတာျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔
သူမစိတ္ထဲမွာေတြးထင္ေနမိျခင္းပင္ျဖစ္၏။
သို႔ေပမယ့္ ထိုအေတြးကိုေတြးမိလို႔ေဒါသတအား
ထြက္ေနတဲ့ႏွင္းဆီနက္မသိတာကေတာ့...
ထိုလ်ိဳ႕ဝွက္အခန္း႐ိွရတနာေသတၱာအနီးတစ္ဝိုက္မွာ
အင္းကြက္ခ်ထားသူက ဦးစစ္ႏိုင္ခြင္းမဟုတ္ပဲ...
မိုးထက္မာန္ခြင္း၏ေမြးသမိခင္နတ္နဂါးအရွင္မက...
ထိုလ်ိဳ႕ဝွက္အခန္းထဲက ရတနာေသတၱာတစ္ခုအတြင္းမွာ႐ိွေနေသာ...
ထိုမွန္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚေသြးစက္ေလးတစ္စက္ခ်႐ံုႏွင့္
မီး၊ေရ၊ေလ၊ေျမဓာတ္ၾကီးေလးပါးကိုသာမက...
အထက္ေကာင္းကင္...ေအာက္အဝီစိ...သက္႐ိွ
သက္မဲ့အရာမွန္သမ်ွကို...
ႏႈတ္မိန္႔နဲ႔ေစခိုင္းႏိုင္ေသာေမွာ္ေၾကးမံႈမွန္႐ိွေနတဲ့
အတြက္...
ထိုပစၥည္းကိုသူ႔သားအ႐ြယ္မေရာက္ခင္မွာ...
မသမာေကာက္က်စ္သူေတြရဲ႕လက္ထဲေရာက္သြားမွာကိုမလိုလားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္သာ...
ထိုလ်ိဳ႕ဝွက္အခန္းတံခါးကိုသာဖြင့္ႏိုင္ေပမယ့္...
လ်ိဳ႕ဝွက္အခန္းအတြင္းကရတနာေသတၱာေတြကို
သူ႔အမ်ိဳးသား၏ယူခြင့္ျပဳတယ္ဆိုတဲ့ႏႈတ္မိန္႔မရပဲ...
မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွအလြယ္တကူ
သယ္ထုတ္လို႔မရေအာင္...
ေမွာ္အင္းကြက္ေတြကို ရတနာေသတၱာပတ္ပတ္
လည္မွာသူ႔တန္ခိုးအစြမ္းနဲ႔ခ်ထားခဲ့တယ္ဆိုတာကိုပင္။
