က်ိန္စာျပယ္ မ်က္ရည္(or) Golden Dragon
Part.17
Writer - SaungAngel ( Author _ M )
“ က်ြႏ္ုပ္ေသမွ…အသင္အလိုရိွတဲ့…
ဆဲြၾကိဳးကိုရေပလိမ့္မယ္…”
ေမွာ္ေၾကးမံႈကို ႏွစ္ၾကိမ္တိုင္တိုင္ေစခိုင္းႏိုင္ဖို႔ရာ
သူမေသြးေတြသံုးထားရတဲ့အျပင္…
နဂါးျဖဴနတ္ဘုရားမရဲ႕တိုက္ခိုက္မႈကိုခံထားရတာမို႔…
ေမွာ္ေၾကးမံႈကို ထပ္မံေစခိုင္းႏိုင္ဖို႔ရာအခုခ်ိန္မွာ အစြမ္းမလံုေလာက္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ႏွင္းဆီနက္တစ္ျဖစ္မဟူရာသခင္မက…
သူမ၏သားျဖစ္သူလည္ပင္းမွာ သူမကိုယ္တိုင္ဆဲြထားေပးတဲ့ မဟူရာအသက္ဆက္ၾကိဳးကိုယူဖို႔ရာ…
ထိုစံအိမ္အနီးက ေျမကြက္လပ္ေပၚမွာ မလႈပ္မယွက္ လွဲကာအိပ္ရင္း သတိေမ့ေနတဲ့ပံုေပၚေသာ
သားျဖစ္သူဆီသို႔အလာ…
သူမအား ဟန္႔တားလာတဲ့ ထိုနတ္ဘုရားေၾကာင့္…
“ ေကာင္းျပီေလ…”
“ အသင့္စကားအတိုင္း…အသင့္ကိုလုပ္ေပးရမွာေပါ့…”
သူမလက္မွ အမည္းေရာင္မီးခိုးလံုးၾကီး
ကိုထုတ္လိုက္ကာထိုနတ္ဘုရားဆီသို႔
ပစ္ထည့္လိုက္ေပမယ့္…
ထိုနတ္ဘုရားက သူ႔ေ႐ႊေရာင္လွံရွည္ျဖင့္
ခုခံကာကြယ္ကာ…
သူမ၏အမည္းေရာင္မီးခိုးလံုးကို ျဖိဳခြင္းလိုက္ေလေတာ့…
“ အသင့္အစြမ္းလည္း…မေသးသားပဲ…”
“ ဒီတစ္ခါေရာ…အသင္စြမ္းႏိုင္အံုးမလားဆိုတာ…ၾကည့္ၾကရေသးတာေပါ့…”
သူမႏႈတ္မွေန ေအာက္လမ္းဂါထာတစ္ပုဒ္ကို႐ြတ္ဆိုလိုက္သည္ႏွင့္…
သူမလက္ႏွစ္ဖက္မွ မ်ားျပားလွတဲ့
အဆိပ္ဓားပ်ံေတြထြက္လာကာ
ထိုနတ္ဘုရားဆီ ပစ္လႊတ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့…
“ အင့္…”
သူမ၏ မ်ားျပားလွတဲ့အဆိပ္ဓားပ်ံေတြကို
ထိုနတ္ဘုရားက သူ႔ေ႐ႊေရာင္လွံရွည္တစ္ေခ်ာင္း
တည္းႏွင့္ပင္…
သူမပစ္လႊတ္လိုက္တဲ့ အဆိပ္ဓားပ်ံမွန္သမ်ွကို
ခုခံကာကြယ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ…
ယုတ္မာေကာက္က်စ္တတ္တဲ့ သူမ၏အက်င့္အတိုင္း
သူမလက္မွာခ်န္ထားတဲ့ အဆိပ္ဓားပ်ံတစ္ေခ်ာင္း
ကို…
ထိုနတ္ဘုရား မသိေအာင္ ႐ုတ္တရက္ပစ္လႊတ္ကာ တိုက္ခိုက္မႈျပဳလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့…
ထိုအဆိပ္ဓားပ်ံက သူမအားဟန္႔တားသူ
နတ္ဘုရား၏ရင္ဝတည့္တည့္ကို စိုက္မွန္ကာသြား
ေလေတာ့၏။
