İntikam

Yalnızlık

Kader ağlarını şimdiden örmüş bana zaten.😢

Yıl 2005 bir bahar sabahiydi ben daha 5 yaşındaydım bugün annemin doğum günüydü. Ve ben babamla birlikte  anneme sabah kahvaltısı hazırlıyoduk. Babam annemi uyandırmam gerektiğini söyledi. Ben de annemi uyandırmaya odaya gittiğimde annem odada değildi . Sadece yatağın üstünde bir  mektup vardı. Ben ne olduğunu anlamadım ve okuma yazmam olmadığı için mektubu okuyamadım o yüzden babama götürdüm babam mektubu okuduğunda yüzü düşmüştü anlamıştım ama daha küçük oldugum için babama hemen kanmıştım. Babam bana annemin bir akrabası hastalandığı için acilen evden gittiğini ve yakın zamanda geri döneceğini yazdığını söylemişti . Megersem annem bizi terk etmiş. Ben bunu 7 yaşıma geldiğimde anladım. Pişmanım çünkü o gece eğer babamın yanımda yatmasını istemeseydim belki de annem şuan  bizimle olurdu. Fakat son pişmanlık fayda etmedi işte .

Annemin bizi terk etmesinin ardından  2 yıl geçmişti babam çok borca girmişti ve o da en sonunda dayanamayıp beni yalnız bıraktı. İntihar  etti. Ben odaya gittiğimde babamı kendini asmış bir şekilde bulduğumda bastım bağrığı . Sesimi duyan komşular hemen yanımıza geldi. Ondan sonrası palavra. Yetimhaneye verilmistim. Üzerinden çok uzun yıllar geçti.

Kayra 18 yaşında

Babamı kaybedeli tam 11  sene geçti ardından ama ben hâla onun yokluģuna alışamadım. Annem desen , yaşayıp yaşamadığından haberim bile yok. Hiç alışamadım buraya , yalnızlık boğumuştu beni geldiğimden beri pek fazla kimseyle konuşmamıştım . Bir tek ben hariç herkes alışmış gibi duruyodu buraya . Ama benim buraya alışmam  için  hiçbir neden yoktu çünkü artık 18 yaşıma basmıştım . Kendimi yalnız hissettiğim yerden artık  özgürce gidebilirdim sadece  biraz zamana ihtiyacım vardı . Bir çok işte çalışıyordum , para biriktirmiştim ve bir ev almaya yetecek kadar param vardı ama yinede biraz beklemek istedim . Galiba bizim kibirli müdürenin beni kovmasını bekliyordum . Hayır Tabiki de şaka şaka  sadece bir ev tuttuğumda  zor durumda kalmıyım diye  biraz daha para biriktirmeye karar vermiştim. Ta ki o dakikaya kadar (Müdüre Hanım gelene dek)

Müdüre Hanım :  Çantanı mı hazırlıyordun canım kızım.

Yanında tipinden anlaşılacağı üzere zengin olan yaşlı bir kadın yine tipinden anlayacağım  şekilde giyinmiş bir yardımcı ve ufak bir çocuk vardı.
Anladığım kadarıyla  Müdüre Hanım kendi aklınca plan yapmış benim odamı başka bir çocuğa vermiş ve beni burdan göndermeye çalışıyordu
galiba , ama ben yılmıyacaktım , pesetmeyecektim burası devletin değil miydi ? Istediğim gibi kalıp kullanamaz miydim burayı ? Müdüre Hanım ' a
bu konudan bahsedeceğim fakat yanindakilerin gitmesini bekliyordum .

Yanındakiler  Allah ' a şükürler olsun gitmişlerdi ve bende Müdüre  Hanım ' a  bu konudan bahsetmiştim , beklediğim gibi de sonuçlandı.

Biraz kısa olduğunun farkındayım ama size burda Kayra ' yı tanıtmak istedim diğer bölüm daha uzun ve daha güzel olacak emin olabilirsiniz .
Bu arada nasıl ❤ Kayra ' yı ❤ sevdiniz mi ?