Magic Mirorr on the Wall [L.S]

[06]

خب اینم از احساساتی ترین پارت این فیک!^^

قبل از اینکه بخونین نظر بدین که اگه فیک طنز کوتاه پیدا کردم بازم ترجمه کنم؟

و اینکه ترجمه چطور بود؟

نظری پیشنهادی انتقادی؟

****************

"لویی؟"
صدای غریبه ای آروم تو گوشش زمزمه کرد و لویی از خواب بیدار شد.

"کدوم احمقی جرات کرده منُ از چرت بپرونه؟"
لویی قبل از اینکه چشماش رو باز کنه و نایلُ کنار تخت ببینه، پرسید.
"تو دیگه چه جوری وارد اتاقم شدی نایل؟"

"من خیلی متاسفم ملکه ی من، ولی زین بهم‌گفت شما بیشتر از ۴ روزه که از اتاق خودتون خارج نشدین"

لویی صاف نشست و فک زیباش منقبض شد. زین باید برای اینکارش تنبیه میشد.

"اما من فکر میکنم میشه هری رو بیدار کرد"

"مزخرفه"
لویی زیر لب زمزمه کرد و لباشُ روی هم فشار داد. نایل چطور جرات میکرد بیاد اینجا و همچین چرت و پرتی تحویلش بده؟
هری دقیقا جلوی چشمای لویی مرده بود.

اون بخاطر لویی مرد ، دقیقا بعد از اینکه آرزو کرد اونا برای همیشه باهم باشن. لویی بغض بزرگی رو تو گلوش حس کرد. چند بار پلک زد و گلوشُ صاف کرد.

"هری مرده و هیچ کس یا هیچ چیز اینُ تغییر نمیده! حالا از اتاقم برو بیرون!"
لویی دست به سینه شد و با صدای بلند گرفته ای داد زد.

"اون میتونه با اولین بوسه ی عشق واقعیش بیدار شه"

لویی با تمسخر خندید.
"هاه! و تو همچین مزخرفاتی رو باور میکنی؟ تو حتی..."

"مزخرف نیست!"
نایل وسط حرفش پرید و دستاشُ نمایشی تو هوا تکون داد.
" تو نمیدونی چون شاید گی ترین، زیباترین و پولدارترین آدم روی زمین باشی ولی واضحه که باهوش ترین نیستی!"

"خب..."
لویی با لحن خشک جواب داد.
" اگه منُ ببخشی واسه امروز به اندازه کافی بهم توهین کردی، حالا گمشو از اتاقم بیرون. و هروقت عشق واقعی هری رو پیدا کردی، میتونی بگی بیاد دیک منو ساک بزنه!"

"اما تو عشق واقعیشی!"

لویی ابروشو بالا برد و به نایل پوزخند زد. لویی یادش بود که هری بهش گفت دوسش داره اما هیچ وقت حرف از عشق نزد، چه برسه به عشق واقعی!

"باور کن!"
نایل اصرار کرد.
"از وقتی به فاکش دادی تنها چیزی که اون درموردش حرف میزد تو بودی!"

لویی چشماشُ چرخوند و آه کشید.
"معلومه، چون من بهترینم!"

"نه!"

"نههه؟!"

"خب، شاید...نمیدونم."
نایل آروم گفت و یهو اعتماد به نفسشُ از دست داد.
"اما اون ازت خوشش میومد"