ღ 𝒯𝒽𝒾𝓇𝒹 ღ

999 87 31
                                    


𝐸𝓋𝑒𝓇𝓎𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔'𝓈  𝐵𝑒𝓉𝓉𝑒𝓇  𝒲𝒽𝑒𝓃  𝒲𝑒  𝒜𝓁𝑜𝓃𝑒

Jennie ıslanmamak adına çantasını kafasının üstüne siper ediyordu. Islanıyor muydu? Bacakları ve gövdesini saymazsak ıslanmıyordu. Hava durumuna bakmadan giydiği kıyafetlere küfür etmekten başka bir seçeneği yoktu: Bir Café'ye oturabilirdi tabii...

"Ah! Gerçekten! Çıldırmama ramak kaldı!" Ağlarcasına sitem etti Jennie, şuanlık tek sitem edebileceği şey buydu.

Yanından hızlıca geçen arabaya kadar.

"Ah!" Artık bütün vücudu sırılsıklamdı. "Tanrım bunu hak edecek ne yaptım!?" Cebinden çıkardığı telefonu ile Chaeyoung'a onu alıp alamayacağını sordu, aldığı cevap Chae'nin meşgul olduydu.

Chaeyoung bugün okula gelmemişti. Bakanlıkta bir kaç şey halletmesi gerekiyordu. Görünüşe göre 'o' işini bitirememişti.

Jennie bir kere daha evrene sevgilerini (!) gönderdi.

Gözlerine oldukça yakın bir marketi kestirdi. Bu arada yakınlık dediğimiz: 80 - 100 metre tarzı bir yakınlıktı. Bu ise hızlı yürümeyi sevmeyen Jennie için zor bir mesafeydi.

"Tanrım gerçekten her gün hava durumuna bakan bir insan olarak, bugün neyime güvendim acaba?" Artık ıslanmaya alışmış olmalı ki bu sağanak yağışa rağmen ne çanta tutuyordu ne de hızlı yürüyordu.

"Merhaba?" Jennie reflekse arkasına döndü. "Bana mı seslendiniz?" Karşısındaki -onun yaşlarında olan- genç kafasını sallayıp başının üstünde tuttuğu şemsiyeyi sıkıca kavrayıp diğer elindeki şemsiyeyi Jennie'ye uzattı.

"Oh, teşekkürler ama galiba artık pek gerek kalmadı." Dedi üstünü gösterirken Jennie, bir yandan da oldukça sıcak ve içten bir gülümseme atmıştı karşısındakine. "Birazdan daha yoğun bir şekilde yağacak bence almalısın..." Jennie daha fazla ıslanmak istemediğinden şemsiyeyi aldı.

Şemsiyeyi açıp kendini su damlalarından korumak adına dikleştirdi. "Bu arada ben Kim Jennie..." Elini büyük bir samimiyet ile uzattı. Karşısındaki de elini sıkıp mırıldandı. "Park Jimin, tanıştığımıza memnun oldum..."



"Ulan, sen sabahtan beri pişmiş kelle gibi niye sırıtıyorsun?" Jennie büyük bir hızla koltukta çekirdek çitleyen Chaeyoung'un yanına atladı.

Atladığı koltuktaki çekirdek çöplerini taşıyan kaseyi unutmuştu.

"Al işte! Mal! Gerizekalı! Döküldü hep yerlere! Daha sabah süpürdüm evi, Tanrım sınanıyorum ya! Bir bakanlıktaki çocuk bir se-"

Jennie şokla gözünü açtı. "Bakanlıktaki çocuk kim ya?" Chae Jennie'nin omzunu patpatladı. "Sen okulda yatarken ben koca buldum koca." Jennie minik bir kahkaha patlattı bunun üzerine Chaeyoung sözüne devam etti. "Anlat bakalım, ne oluyor sana?"

Jennie 'O-lala' işareti yapıp işaret ve başparmağının birleştiği yere sahte bir öpücük kondurdu.

"Varya bir çocuk görmüşüm." 

-W_Rosie

Cafuné -JenMinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin