THE HEIRESS POOR CHARMING - COMPLETE

Kabanata 4

"SI SUSHMITA nga pala," pakilala ni Pierce kay Sushi sa lahat.

Nagtaka naman siya nang titig na titig ang lahat sa kanya. Naipilig niya ang ulo sa kanan. Ah, I know, they find me very pretty and beautiful. She always looks pretty when she dresses well. Good thing, she brought all her beautiful dresses. At least man lang may magandang nakikita ang mga tao sa bayan na ito.

She wore a two-piece white off-shoulder butterfly printed maxi dress with ruffle sleeves. The long skirt had a two-inch slit just above her knees down to her ankles. She matched it with her brown gladiator sandals and brown summer hat.

I don't think I'm overdressed.

"May lakad ba siya?" tanong ng isang babae.

She seems to like her age. Or mas bata pa sa kanya? Whatever!

"Wala, ganyan lang talaga siya mag-ayos," nakangiting sagot ni Pierce. "Siya 'yong tinutukoy ni Lolo Manuel na magbabakasyon muna rito sa atin. Anak siya ng kaibigan ni lolo sa Maynila."

"Kinagagalak ka naming makilala Sushi." Lumapit ang isang may edad na babae sa kanya at hinawakan ang kanyang kamay. Nagulat siya sa ginawa nito. "Aba'y ang ganda mo pa lang dalaga. Para kang artista."

"Si Kuya Bert." Turo ni Pierce sa may edad na lalaki. Kagaya ng mga tao sa harap niya ay simple lamang ang suot nito. Kupas na pantalon at white t-shirt. "Siya ang pinagkakatiwalaan ko rito sa manggahan kapag nasa Iloilo ako. Asawa siya ni Ate Lita."

"Ako 'yon," pakilala ng babaeng nakahawak pa rin sa kamay niya.

"Mariel," taas kamay ng unang babaeng nagtanong sa kanya kanina. Isang simpleng orange t-shirt at kupas na pantalon lang ang suot nito.

Si Ate Lita naman, isang kupas na pink na blouse at peach floral na mahabang saya. Medyo chubby ito at morenang-morena. Siya lang yata ang maputi sa lugar na 'yon.

"Gab po, Ate Sushi," malaki ang ngiti na pakilala ng matangkad at payat na binatang lalaki.

"Anak nila Ate Lita at Kuya Bert," dagdag pa ni Pierce. "Sila ang katulong ko sa pagpapalago ng manggahan namin ni Lolo Manuel. Kapag peak season na makikita mo na ang ibang mga tao ko. Part time job kung baga kung sa Maynila."

Malaki ang lupain nito, ilang lakad lang din mula sa bahay nito dahil nasa likod lang naman ito ng bahay ni Pierce. May bakod ang sakop ng lupain at sa entrada nito. Pagpasok niya pa lang sa farm ay binati agad siya ng luntiang tanawin at lilim ng mga punong mangga. Hindi ramdam ang init sa loob dahil natatakpan ng mga puno ang sinag ng araw.

"Gaano kalaki ang mango farm n'yo?" tanong niya kay Pierce nang i-tour siya nito sa lugar.

Abalang naghahanda pa sila Ate Lita sa pananghalian nila. May mahabang wooden table roon na nilalatagan ni Mariel ng mga banana leaf. Tumulong din sila Kuya Bert at Gab. Iniwan muna nila ang mga ito.

"Five hectares," sagot nito. Wow! "It's big right? Namana pa namin ang lupain na 'to sa mga ninuno namin. Madami na ang lumapit sa amin para bilhin ang farm pero hindi kami pumapayag ni lolo. Mahalaga sa amin ang manggahan kahit na hindi naman kami kumikita nang malaki."

"Will you sell it to me then?"

Nakangiting umiling ito. "I won't."

"Why? I can double the price."

"As I said, malaki ang pagpapahalaga namin sa lupain namin. It's the only treasure we have na pwede naming ipamana sa mga magiging anak namin. Second, I don't want to see this farm ruined by infrastructure or gawing park and whatsoever. Third, malaki ang naitutulong ng farm na ito sa mga tao rito. Nabibigyan ko sila ng trabaho at napapakain ng farm na ito ang mga pamilya nila."